CD-recensie
© Gerard van der Leeuw, december 2018
Mi Corazón - Tangos para órganos Orgelbewerkingen van muziek van Astor Piazzolla, Igor Stravinsky, Klaas de Vries, Fredrik Sixten, Jan Raas en Jeroen van Veen Gerrie de Vries (mezzosopraan), Aart Bergwerff (orgel) |  |
Twee maanden terug presenteerde het Orgelpark trots zijn nieuwste cd: Tangos voor orgel. Een niet alledaagse combinatie, maar het instructieve boekje bij de cd legt een connectie. De bandoneon, hèt instrument van de Argentijnse tangomuziek is een Duitse uitvinding. Het instrument werd door Heinrich Band rond 1854 ontwikkeld uit de concertina en meegenomen door Duitse immigranten in Argentinië, die het gebruikten als begeleidingsinstrument voor de lutherse koralen.
Organist Aart Bergweff die sinds hij in 2002 (drie keer raden bij welke gelegenheid) Carel Kraayenhof hoorde spelen een echte tanguero is geworden, speelt op het -overigens nergens vermelde- Verschueren-orgel in het Orgelpark een prachtige reeks al dan niet voor orgel bewerkte tango’s. Zangeres Gerrie de Vries zingt alsof haar wiegje niet in Nederland stond, maar in Buenos Aires.
Op de cd natuurlijk werk van Astor Piazzolla (1921-1992): vier stukken, Revirado, Fuga y misterio, Oblivion en uiteraard het stuk waarmee het allemaal begon: Adiós Nonino. Alle vier stukken zijn voor orgel bewerkt door collega-organist Bas Verboom.
Van Igor Strawinsky (1882-1971) horen we zijn Tango voor piano uit 1940. Een interessant stuk, dat meer de broeierige sfeer van een Tango oproept dan dat het de ritmiek van een Tango hanteert. Het korte stuk is niet zozeer een Tango, dan wel een ‘Tango’. En dan moet het mooiste nog komen: de indrukwekkend mooie vier Tango’s voor mezzosopraan en orgel van Klaas de Vries (1944): Silencio en la Noche, Tomo y obligo, Argentinos por el mundo en Perdido Buenos Aìres, oorspronkelijk geschreven voor zangstem en vier accordeons, maar speciaal voor deze cd door de componist bewerkt voor zangstem en orgel. Klaas de Vries, altijd al geïnteresseerd in schrijvers als Jorge Luis Borges en Gabriel García Márquez, kruipt als het ware in de huid van de tango en Gerrie de Vries (wat een stem!) vertolkt als was zij een van de Madres de Plaza de Mayo al het Argentijnse leed: ‘zoveel Campo Santo, zoveel zwarte kleding.’ Alleen al om deze vier stukken moet u naar deze cd luisteren.
Van de Zweed Fredrik Sixten (1962) horen we de Tango over psalm 303, een curieuze mengeling tussen een tango en een Zweeds volkslied. Van collega-organist Jan Raas (1942) is de Tango voor Mineke (Mineke, de vrouw van de componist). En van de grote specialist van de ‘minimal music’ Jeroen van Veen (1969) horen we de Minimal prelude nr. 60. Tango voor orgel.