CD-recensie

Liverpool Spectaculair!

 

© Gerco Schaap, april 2011

 

 

Richard Lea plays the Organ
of Liverpool Metropolitan Cathedral

Ch. Gounod/Claire: Cortège ‘La Reine de Saba’ Bach/arr. Siloti/Claire: Prélude in b

Fjellestad: Toccata

Rathbone: Carillon ‘Vlaamse Beiaard’

Sawa: Etude IX

Sowande: Obagiji

Lasceux: Symphonie Concertante

Monnikendam: Toccata

Stubbs: Fanfare ‘Once Around the Anticlockwise’

Tournemire: Communion - Fantaisie sur le Te Deum

Debussy/Claire: La Cathédrale Engloutie

Parets: Toccata 5th Tone

Stout: Danza

Richard Lea, J.W. Walker-orgel Metropolitan Cathedral Liverpool

Priory PRCD 1042 • 77' •

Importeur: Econa (winkels) en Landgoed Gerianna (consumenten)


Orgel-cd’s met titels als deze bevatten vaak een voorspelbaar programma met de onvermijdelijke BWV 565 van Bach, de Suite Gothique van Boëllmann, de Toccata uit ‘de vijfde’ van Widor en ‘de’ B-A-C-H van Liszt. Stukken waarvan commerciële cd-producenten altijd schijnen te denken: dat verkoopt wel! Maar van deze cd is het programma écht spectaculair; in elk geval is er geen doorsnee orgelrepertoire op te vinden. Niet elk stuk is even hemelbestormend, maar ik schreef al eerder: een cd met louter hoogtepunten kan reuze vermoeiend zijn.

Het orgel in Liverpools ‘tweede’ kathedraal, de rooms-katholieke Metropolitan Cathedral of Christ the King, kreeg internationale bekendheid door Jeanne Demessieux’ razendsnelle uitvoering uit 1967 van Widors Toccata uit diens vijfde orgelsymfonie, uitgebracht door Decca. Het orgel was eerder dat jaar opgeleverd door de firma J.W. Walker and Sons; het heeft 88 registers, verdeeld over vijf manualen en pedaal. De dispositie is niet typisch Engels maar heeft ook Franse en Duitse elementen in zich, wat het tot een versatileorgan maakt. Het staat in een over-akoestische ruimte, maar opnametechnicus Neil Collier van Priory Records heeft inmiddels ruime ervaring met het opnemen van dit orgel. Al eerder bracht Priory twee cd’s uit met werken van Lefébure-Wély (aanbevolen!), een cd in de reeks Great European Organs (No. 74) met 20 e-eeuws repertoire (o.a. de Sonate in e van Caleb Jarvis en The Embrace of Fire van Naji Hakim) en een dubbel-cd met de complete werken van William Mathias. Alle cd’s werden ingespeeld door Richard Lea, organist en Assistant Director of Music in de Metropolitan Cathedral.

Vooraanzicht van het J.W. Walker-orgel in de kathedraal in Liverpool

Naar goede Engelse gewoonte vinden we zowel orgelliteratuur als arrangementen op deze cd. De laatste zijn van een zekere “Dr. A.H. Claire”. Enig speurwerk op internet wijst uit dat dit pseudoniem een anagram is van de naam Richard Lea. Gezien het respectabele aantal cd’s dat hij in vijf jaar tijd opnam en het feit dat hij buiten zijn organistschap ook nog een aantal koren dirigeert en daar arrangementen voor schrijft, mogen we concluderen dat Richard Lea een druk baasje is!

Lea heeft een neus voor avontuurlijk repertoire, dat hij weghaalt bij al even avontuurlijke componisten. Sommigen zijn nog jong: Jon Fjellestad (1984), die een spetterende Toccata schreef, en Daniel Rathbone (1984) die in zijn Carillon elementen van een “Vlaamse Beiaard” verwerkte. Anderen komen van ver, zoals de Pool Marian Francis Sawa (1937-2005) met zijn Etude IX en de Nigeriaan Fela Sowande (1905-1987), die zijn compositie Obangiji baseerde op een Afrikaanse gezangmelodie. Ons land is vertegenwoordigd met de Toccata van Marius Monnikendam en Frankrijk met een speels werkje van Guillaume Lasceux en twee serieuzere werken van Tournemire.

Fascinerend is “Dr. Claire’s” transcriptie en uitvoering van La Cathédrale Engloutie (“de verzwolgen kathedraal”), een pianowerk van de impressionist Claude Debussy waarin een oude Bretonse legende van de in de 4 e of 5 e eeuw overspoelde stad Ys tot leven komt. Op mistige ochtenden rijzen de torenspitsen uit het water en kan gezang van monniken worden gehoord ...

De cd eindigt met een luchtige Toccata die klinkt als een Flötenuhr-muziekje en een flitsende Danza van Alistair Stout (1975) die de kwaliteiten van orgel en organist nog eens goed etaleert. In het volle werk klinkt het orgel wel eens wat ‘valsig’ maar dat is op elke opname te horen en is mogelijk te wijten aan een wat krappe windvoorziening.

Een aan te raden orgelspektakel!


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links