Fantaisie Triomphale

Gigout/Guy Ropartz: Grand Chour Dialogué.

Saint-Saëns: Cyprès et lauriers op. 156.

Gounod: Fantaisie sur l'hymne national russe.

Dupré: Cortège et Litanie op. 19 nr. 2.

Guilmant: Allegro op. 81 - Méditation sur le Stabat mater op. 63 - Final alla Schumann sur un noël languedocien op. 83 - Marche-fantaisie sur deux chants d'église op. 44.

Dubois: Fantaisie Triomphale.

BBC Philharmonic Orchestra o.l.v. Rumon Gamba.

Ian Tracey op het Henry Willis III-orgel in de anglicaanse kathedraal van Liverpool.

Chandos CHSA 5048 • 72' • (sacd)

---

	Rumon Gamba (foto: Katie Vandyck)

Om de zoveel tijd brengt het label Chandos een cd uit met repertoire voor orgel en orkest, opgenomen in de anglicaanse kathedraal van Liverpool, met de vaste organist Ian Tracey en de BBC Philharmonic. De afgelopen jaren verschenen in deze 'reeks' de symfonieën 1 en 2 van Guilmant, de derde symfonie van Widor en het Concerto van Poulenc. Elke cd is een feest om naar te luisteren. En inmiddels is er weer een: Fantaisie Triomphale, nu met de in IJsland werkzame dirigent Rumon Gamba. Ditmaal is het een SACD met zowel een stereo- als een multichannel-opname. Op een surround-installatie zal het allemaal wel fantastisch klinken, maar ook op mijn 'gewone' stereoapparatuur komt deze cd al geweldig over.

Is er een mooiere combinatie denkbaar dan orgel en symfonieorkest? Zowel Gigouts Grand Chour Dialogué als Dupré's Cortège et Litanie krijgen in deze gecombineerde bezetting een grote meerwaarde. Voeg daarbij de minder bekende werken van Saint-Saëns, Gounod, Guilmant en Dubois en je hebt een cd om te koesteren. Let wel: té opwindend om in de auto af te spelen!

Zo'n werk als Cyprès et Lauriers, dat Saint-Saëns twee jaar voor zijn dood schreef, hoor je zelden. Leo van Doeselaar werkte in 2007 mee aan een uitvoering in de Robeco-zomerserie in het Amsterdamse Concertgebouw. Cyprès is een soort klaagzang in d-mineur voor orgelsolo die hier en daar aan de Ad nos-fantasie van Liszt herinnert. In Lauriers, waarin de mineur-toonsoort plaats maakt voor majeur, komt het orkest erbij (met een grote rol voor het slagwerk) en herkennen we de briljante schrijfstijl van de 31 jaar eerder gecomponeerde derde symfonie.

Charles Gounod schreef zijn fantasie over het Russische volkslied oorspronkelijk voor de pedaalpiano, hetzelfde instrument waarvoor Schumann zijn Skizzen en Canons schreef. Een mooi stuk waarin de orgelsolist enerzijds kan schitteren met virtuoze pedaalpassages en klavierloopjes, en anderzijds de orkestklank kan 'dragen' met extra strijkers en bassen.

De vier losse werken van Guilmant vormen met elkaar een fraaie driedelige suite voor orgel en orkest, met een 'finale à la Schumann' over een Frans kerstliedje dat gelijkenis vertoont met het thema van 'Altijd is Kortjakje ziek'. Guilmant maakt er in bijna vier minuten een spannend stuk muziek van. Als vierde werk een gedragen fantasie over twee kerkgezangen, het ene gepresenteerd door het orkest (versterkt met twee harpen), het andere ingebracht door het orgel.

Ten slotte het werk waarnaar de cd is vernoemd: de Fantaisie Triomphale, die Théodore Dubois schreef voor de inwijding van het 7000 pijpen tellende orgel in het Chicago Auditorium (nu Auditorium Theatre) in 1899. Het stuk is een caleidoscoop om te demonstreren wat je allemaal uit een Amerikaans concertorgel kunt halen, compleet met klokkenspel, dat evenwel niet op het Liverpoolse orgel aanwezig is en dus door het orkest wordt verzorgd.

Een feestelijke cd, fantastisch geregistreerd door Chandos' bekende opnameleider Ralph Couzens. Dat er nog vele zo mogen volgen!