CD-recensie
© Basia Jaworski, oktober 2023
https://basiaconfuoco.com
Mahler: Das Lied von der Erde Magdalena Kožená (mezzosopraan), Stuart Skelton (tenor), Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks o.l.v. Simon Rattle |
Kan iemand mij vertellen waarom de ene na de andere Mahler overal en continu gespeeld en opgenomen wordt? Mahler is geen lopende band fabrieksartikel, Mahler hoort ambachtelijk te worden uitgevoerd. Het trieste is dat het nu niet eens derderangs orkesten uit Timboektoe zijn die zich daar aan bezondigen. Nee, het zijn dirigenten van naam die zo nodig nog een ‘Mahlertje' onder handen nemen.
Nu is er weinig mis met het voortreffelijk spelende orkest uit Beieren, al vind ik de aanpak van Sir Simon Rattle te soft, te kamermuziekachtig voor zoiets monumentaals als Das Lied von der Erde. En helaas zijn de solisten ronduit onvoldoende.
Stuard Skelton is een heroïsche tenor met dito stem en daar vraagt het werk ook om. Maar om dan meteen alle lyriek te gaan negeren en zich door ‘Das Trinklied von Jammer der Erde' heen te brullen?
Magdalena Kožená heeft noch het juiste timbre noch de kracht voor het werk. Haar vederlichte mezzosopraan (weet u nog dat Mahler het voor een echte alt componeerde?) klinkt teer en kwetsbaar, maar ook behoorlijk onderkoeld. In ‘Der Einsame im Herbst' klinkt zij onvast en in ‘Der Abschied' mist zij het belangrijkste wat het deel zo indrukwekkend en onvergetelijk maakt: ‘traurigkeit'.