CD-recensie
© Aart van der Wal, mei 2012
 |
20 Odd Years
Music for flute(s) & Live Electronics
Jonty Harrison: Concertino
Alistair MacDonald: Scuttle
Stephen Montague: Vlug
Roger Marsh: Hoichi
Tim Howle: Calling Tunes
Mike Vaughan: Time...(enough)
Paul Dibley: Back to Fore
Michael Young: Chatterbox
Tim Howle: Novelists make things up
Jos Zwaanenburg ([alt]fluit en elektronica)
FMR FMRCD316-0711 • 79' •
www.composers21.com/compdocs/zwaanenj.htm
http://web.mac.com/cmtnwt/iWeb/CMTNWT/Teachers/0D06AA24-D6CF-11DA-9F63-000A95C1C7A6.html
http://www.youtube.com/watch?v=Vqvz4kEeRI8
De cd kan worden besteld bij www.fmr-records.com
Zie voor verdere informatie dit pdf document: 
Al vanaf het begin van zijn loopbaan als fluitist is Jos Zwaanenburg talloze malen Het Kanaal overgestoken om in Engeland te musiceren en eigentijdse componisten te ontmoeten die zijn voornaamste interesse deelden: fluitklanken die aan elektronische bewerking worden onderworpen. Deze cd is daarvan de weerslag en omvat negen stukken voor (alt)fluit en 'levende' elektronica van acht Engelse componisten. De negen composities werden alle speciaal voor Zwaanenburg geschreven. De korte toelichting bij ieder werk bevat naast de toelichting op de muziek de daarvoor gebruikte soft- en hardware naast de toegepaste opnametechniek.
Verrassingen zijn er in overvloed, dankzij de creatief toegepaste effecten, de experimenten met toonhoogte en klankkleuren, de verre van conventionele intervallen en het inventieve gebruik van computeremulatie. Een van de grote verdiensten van deze cd is dat we plotsklaps in een geheel andere wereld terechtkomen; een wereld die nieuw en overrompelend is. En men vergisse zich niet: men moet muzikaal en technisch van heel goede huize komen om deze stukken het volle pond te kunnen geven. Dat is Zwaanenburg wel toevertrouwd (anders hadden die negen componisten deze composities trouwens niet zó geschreven, als ze het überhaupt al zouden hebben gedaan). Dankzij het rechtstreekse contact tussen componist en 'performer' is er tevens sprake van een zekere mate van authenticiteit, zoals dat ook bij andere solisten en ensembles het geval is (denkt u maar aan bijvoorbeeld het Kronos Quartet en het Goeyvaerts Trio.
Over de opnamekwaliteit kan ik het wel hebben, maar of dat zinvol is? Dit is typisch zo'n uitgave waarin de live elektronica als het ware overloopt in de opnametechniek (en misschien zelfs ook andersom). Het een kan nooit zonder het ander, maar in dit specifieke geval is de vervlechting best wel 'absoluut' te noemen. Een aanwinst voor de echte liefhebber en zeker zij die regelmatig in de Arnold Schoenberg zaal van het Haagse conservatorium te vinden zijn om zich daar te laten onderdompelen in de door het Instituut voor Sonologie georganiseerde concerten. Daar horen deze elektroakoestische experimenten absoluut bij! Wat zei Edgar(d) Varèse ook alweer? "Schoonheid begint waar wetenschap en kunst samenwerken." O ja, dat was in 1936...