CD-recensie

 

© Aart van der Wal, oktober 2021

Vivio - Dreams from the Past

Janácek: Znelka
Weill: Youkali
Bizet: Carmen-fantasie
Sjostakovitsj: Prélude op. 87 nr. 4 - Canon op. 13
Bartók: Fuga - 6 Roemeense volksdansen
Piazzolla: Fuga y Misterio - Tango Suite
Sonnen: Dream from the Past

Vivio: Femke Sonnen, Stephen Meyer, Yuri Higashida, Robert Yeo (viool), Shagan Grolier (contrabas)
Vivio V61791 • 66' •
Opname: okt. 2019, Kloosterkapel Zusters Maricolen, Brugge (B)

 

Toegegeven, dit is weer typisch zo'n album dat voor het merendeel uit strooigoed bestaat en dan ook nog in allerlei bewerkingen. Wat echter niet wegneemt dat het een bepaald deel van de muziekliefhebbers ongetwijfeld zal aanspreken.

Het Vivio werd opgericht in 2011 door vier musici die alle verbonden zijn aan het orkest van de Brusselse Munt. Het achterliggende idee was niet nieuw: de gemeenschappelijke wens om samen muziek te maken en daarbij nieuw repertoire te verkennen. Dat laatste is voor een uitsluitend uit violisten bestaand kwartet verre van gemakkelijk: het repertoire is namelijk relatief dun gezaaid en dus zit er in zo'n geval weinig anders op dan bewerkingen te (laten) maken, speciaal daarop toegespitst. Daarmee was het verhaal nog niet uit, want later voegde zich een contrabassist bij het gezelschap: Shagan Grolier, hetgeeb voor het repertoire (nog) meer mogelijkheden bood. En aangezien de violiste Femke Sonnen (1961) ook als componiste naam heeft gemaakt werden er in feite meerdere vliegen in een klap geslagen. Of in een meer esthetische terminologie: het bracht de gewenste synergie voort. Vandaar ook dat we op deze cd bewerkingen aantreffen voor zowel uitsluitend violen als voor violen en contrabas, én een compositie van Femke Sonnen. Een klein puntje van kritiek daarbij: wat mij betreft had dus de contrabassist ook wel op de foto's mogen staan die het album sieren, al zal hij er niet van wakker hebben gelegen.

Het was verstandig van technicus Hans Van Daele om de opname te maken in de Kloosterkapel van de Zusters Maricolen in Brugge, zo blijkt uit het resultaat. Het klankbeeld is ruim, maar uitstekend gedoseerd, wat – zo is mijn gevoel – ook het spelniveau ten goede is gekomen. Naarmate de akoestiek droger is – het is in de natuur der dingen – worden de oneffenheden verder uitvergroot en dat wil natuurlijk niemand. Dat is tevens een belangrijke reden voor het kiezen van een ruimere akoestiek voor bijvoorbeeld Bachs sonates en partita's voor viool solo.

Het samenspel dat het Vivio op dit album laat horen laat niets te wensen over: de leden zijn duidelijk goed op elkaar ingespeeld, ze musiceren vol elan en engagement, en bezorgen ieder miniatuur daarbij een verbeeldingsvolle, geheel eigen karakteristiek. Al met al een fraaie realisatie van dit sterk uiteenlopende, maar vooral contrastrijke repertoire. Femke Sonnens Dream from the Past (2019) is precies wat de titel aangeeft: dromerig.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links