CD-recensie
© Aart van der Wal, oktober 2022 |
Wie van filmmuziek houdt kan bij dit dubbelalbum uitstekend terecht, want zowel de Franse pianist Alexandre Tharaud en het orkest van de Accademia Nazionale di Santa Cecilia onder leiding van Antonio Pappano weten hierin uitstekend de weg. Ook de namen van de 'gasten' liegen er niet om, waaronder Sabine Devielhe en Nemanja Radulovic. Veel meer valt er wat mij betreft niet van te zeggen: u zult in de inhoudsopgave veel bekende namen van filmcomponisten tegenkomen. Dat de maar liefst 51 miniaturen als brokstukjes worden gepresenteerd is nu eenmaal inherent aan de gekozen opzet. Het is een bijna ellenlange lijst geworden, zoals Tharaud al eerder presenteerde met zijn album le poète du piano (hier besproken). Zie deze recensie slechts in het kader van 'kort gesignaleerd', want zelf ben ik geen groot liefhebber van filmmuziek-zonder-film, uitzonderingen daargelaten; als is het tot een 'beproefd model' uitgegroeid. De liefhebber zal evenwel zeker niet worden teleurgesteld, want op de vertolkingen en opnamekwaliteit valt niets af te dingen. Bovendien: dirigent Pappano is een ruimschoots bewezen theaterman-in-hart-en-nieren, terwijl Tharaud zich in vele genres als een vis-in-het-water voelt. Een minpunt is wel Erato's/Warners onhebbelijke gewoonte om in de cd's geen trackinformatie te stoppen. Niet alleen is dit vervelend voor de 'rippers', maar ook voor degenen die het daardoor zonder display-informatie moeten doen. Niet handig dus bij de open haard (om de gasrekening te drukken) of tijdens een feestje. index |
|