CD-recensie
© Aart van der Wal, juli 2012
 |
|
 |
|
 |
Bewerkingen voor blokfluit, viola da gamba en luit
Bach/Temmingh: Engelse suite nr. 2 in a, BWV 807 - Franse suite nr. 3 in b, BWV 814 - nr. 5 in G, BWV 816 - Vioolsonate in c, BWV 1017 (Siciliano) - Pedal-Exercitium in g, BWV 598 - Prélude in D, BWV 1006a - Koraal 'Wachet auf, ruft uns die Stimme' in Es, BWV 645 - Fuga in g, BWV 1000
Stefan Temmingh (blokfluiten en directie), Domen Marincic (viola da gamba), Axel Wolf (luit)
Oehms OC 795 • 75' •
Opname: januari 2011, Malteserstift St. Josef, Stamberg (D)
Bewerkingen voor blokfluit en basso continuo
Händel/Themming: uit Rialdo, Alcina, Giulio Caesare, Saul, Armadigi di Gaula, Alexander Balus en Sonate in g
Stefan Temmingh (blokfluiten en directie),
Olga Mishula (psalter), Olga Watts (klavecimbel), Domen Marincic (viola da gamba), Lyndon Watts (barokfagot), Axel Wolf (luit en theorbe),
Loredana Gintoli (barokharp)
Oehms OC 772 • 64' •
Opname: april 2010, Malteserstift St. Josef, Stamberg (D)
Corelli: Sonate nr. 7 in g - nr. 8 in e - nr. 9 in A -
nr. 11 in E - nr. 12 in g (Follia)
Stefan Temmingh (blokfluiten),
Olga Watts (klavecimbel)
Oehms OC 598• 65' •
Opname: september 2007, Kirche Neumünster, Zürich
Stefan Temmingh (1978) zou je de Zuid Afrikaanse pendant van de jonge Frans Brüggen kunnen noemen. Na zijn muziekstudie in München bleef hij in de Beierse hoofdstad en ontwikkelde zich van daaruit tot een van de belangrijkste specialisten van de Oude Muziek. Zo is hij een van de weinigen die vrijwel het volledige barokrepertoire voor blokfluit letterlijk in de vingers heeft. Die kennis zet hij mede in voor zijn bewerkingen, die zonder uitzondering zowel smaakvol als to-the-point zijn. Maar ook op het gebied van de moderne en eigentijdse muziek is Temming volop actief, getuige ook de vele premières die hij op dit vlak al heeft gegeven.
Deze drie cd's zouden mij waarschijnlijk nooit hebben bereikt, ware het niet dat ik tijdens het afgelopen Bachfest in Leipzig voor het eerst met Temmingh kennis maakte. We zaten beiden in een mediaprogramma over heden en toekomst van de barokmuziek Tijdens het napraten onder het genot van een hapje en een drankje (jawel, in Leipzig gaat het heus bescheiden toe!) gaf hij mij deze drie cd's: "Zie maar wat je ermee doet. Ze zijn in ieder geval representatief voor mijn werk en mijn spel."
Een dag (of beter een avond) later trad Temmingh samen met de luitisten Axel Wolf en Rolf Lislevand op in het kader van het Bachfest in een schitterend programma met smaakvolle bewerking van stukken van Couperin, Dieupart en Bach. In de schitterende ambiance van de 'Sommersaal' ontkwam niemand aan de sprookjesachtige sfeer, die zich al met Couperins ‘Le rossignol en amour’ van de aanwezigen meester maakte. Het ensemble wist een ijle klank veel substantie te geven, maar strooide met hetzelfde gemak de allermooiste klankguirlandes in het rond. En weer was daar het ‘bijna aanraakbare’, met de drie musici heel dicht bij het publiek dat iedere denkbare plaats had bezet. Grote virtuositeit, intense muzikaliteit en het vermogen om in een paar kernachtige zinnen een toelichting bij het programma te geven: dát is Stefan Temmingh. Daarnaast weet hij musici van topniveau om zich heen te verzamelen.
Er is geen twijfel over: deze drie cd's vormen een aanwinst voor het nog steeds uitdijende barokrepertoire. De opnamen waren in handen van uitsluitend verstandige mensen: dit is muziek die intiem moet blijven. Schaalvergroting is fnuikend, zo niet dodelijk. Anderzijds moeten barokinstrumenten in de ruimte kunnen 'ademen', want de vele afwisselende klankkleuren die Temmingh en zijn musici aan hun instrumentarium ontlokken blijven anders in de 'droogte' steken. Dat we sommige musici horen ademen is geen enkel bezwaar: het verhoogt alleen maar de levendigheid van het geheel. Bovendien: de afstand is precies goed.