CD-recensie
© Aart van der Wal, maart 2020
Georg Philipp Telemann - Ouvertures pour la Chasse Händel: Mars uit d'Ezio HWV 29 Mouret: Fanfare 'La petite Chasse' Telemann: Ouverture TWV 44:8 (La Joie) Morin: Fanfare à deux trompes Telemann: Ouverture TWV 44:9 (La Fortune) Morin: Fanfare à deux trompes Telemann: Ouverture TWV 44:10 (La Chasse) Morin: Fanfare à deux trompes Molter: Marche MWV VIII/29 Alessandro Orlando (natuurhoorn, Sarbacanes: Felix Roth (natuurhoorn), Neven Lesage, Gabriel Pidoux (barokhobo), Alejandro Pérez (barokfagot), Laurent Sauron (tambour militaire) |
'Ouvertures pour la Chasse', ofwel ouvertures voor de jacht. De titel van dit album werd niet alleen ontleend aan Telemanns Ouverture 'La Chasse' (TWV 44:10) en het tweede deel uit diens Ouverture 'La Joie' (de vreugde) (TWV 44:8), maar ook aan Mourets Fanfare 'La petite Chasse' (de kleine jacht). Terwijl verbeeldingsvolle jachttaferelen ook elders zijn terug te vinden, zoals in Morins Fanfares voor twee trompetten.
In de achttiende eeuw waren jachttaferelen zeer geliefd. Niet alleen in de schilderkunst, maar ook in de muziek. Zoals er ook instrumenten waren als de post- en de jachthoorn die in verband werden gebracht met een bepaalde pittoreske setting. Componisten van allerlei slag en kunnen maakten er dan ook graag gebruik van. De (Italiaanse) namen van die instrumenten spreken voor zich: cornu da caccia, tromba di caccia of selvatica, enz. In de loop van de achttiende eeuw kwam de jachthoorn ook binnenskamers en in ensembles steeds meer in beeld: het was tevens de tijd van de opkomst van de beroepsmatige hoornisten die in de klassieke muziek gemakkelijk emplooi vonden.
Ondanks de relatief beperkte tijdsduur (met ruim 40 minuten is het schoon op) is dit toch wel een zeer aantrekkelijke uitgave. Het 'authentieke' instrumentarium, feitelijk replica's van typische barokinstrumenten zoals de reeds genoemde natuurhoorns, maar ook de barokhobo's, barokfagotten en de 'tambour militaire', biedt een uiterst kleurrijk en verre van 'gelikt' beeld van het musiceren zoals dat in de achttiende eeuw eraan toe moet zijn gegaan. We zijn dat tegenwoordig niet meer gewend, nu al die luxueuze instrumenten het bespelen ervan zoveel gemakkelijker heeft gemaakt. De menuetten, passepieds, rigaudons, sarabandes en fanfares zijn in de handen van dit ensemble een ware lust voor het oor, niet in de weg gestaan door de kristalheldere opname. Maar zoals gezegd: jammer dat het na 40 minuten alweer voorbij is. Wat overigens tevens iets zegt over dit fascinerende programma. Het Initiale-label is een initiatief van het Parijse conservatorium.