CD-recensie
© Aart van der Wal, oktober 2023 |
Twee substantiële werken: Szymanowski's Mythes en Händels Vioolsonate HWV 371. Voor het overige betreft het typische toegiften na een succesvol verlopen concertoptreden met veel applaus als beloning. Wat de verschillende stukken wel met elkander verbindt zijn virtuositeit en lyriek, zij het dat de tijdvakken van ontstaan nogal uiteenlopen. De Canadese violist James Ehnes (47) behoort zonder twijfel tot de wereldtop (die overigens in de afgelopen drie decennia behoorlijk is uitgedijd) en Andrew Armstrong is niet alleen als begeleider een pianist van formaat, maar ik had toch graag in dit geval een meer substantieel programma gezien. Wat niet wil zeggen dat er inhoudelijk iets mis mee is. Bovendien: voor elk wat wils, zogezegd, en zeker omdat beide musici zich ook in stilistisch opzicht van hun beste kant laten horen. Dat de Händel-sonate - en niet alleen door de Steinway D - in een meer eigentijds jasje is gestoken vind ik in de context van dit programma niet echt bezwaarlijk, al zal een Rachel Podger het vanuit de historiserende uitvoeringspraktijk uiteraard anders hebben aangepakt. Geen idee overigens waarom deze cd eerst nu wordt uitgebracht: de opnamen dateren al uit 2015 en 2016. De speelduur van rond de 50 minuten was in die tijd min of meer gebruikelijk, maar tegenwoordig is ruim 80 minuten geen uitzondering meer. Dat de cd op het display componist noch uitvoerenden en werktitel laat zien (jammer ook voor de rippers...) behoort tot de slordigheden die de cd-industrie op dit vlak nog steeds eigen is. index |
|