CD-recensie

 

© Aart van der Wal, december 2022

Innermost

Schubert: Cellosonate in a, D 821 (Arpeggione)

Schumann/Ferschtman: Vioolsonate nr. 1 in a, op. 105 nr. 1 (bew. voor cello)

Sjostakovitsj: Cellosonate in d, op. 40

Dmitri Ferschtman (cello), Mila Baslawskaja (piano)
TRPTK TTK 0089 • 70' • (sacd) (2022)

 

Tijdens het beluisteren van dit ‘Meisterstück', zowel wat betreft de vertolkingen als de in de Schiedamse Westvestkerk gemaakte opname, kwam het zomaar spontaan in mij op: gloed en moed. Dat eerste viel nog goed te verklaren, want ik kan mij van deze drie stukken geen gloedvollere, nóg expressiever getoonzette uitvoeringen voorstellen, maar moed? Het echtpaar Dmitri Ferschtman en Mila Baslawskaja is Russisch, maar óók Nederlands: beiden wonen al járen in ons land: ze arriveerden hier al in 1978, waar een jaar later hun dochter Liza (wie kent haar niet, deze fenomenale violiste) werd geboren. Hoe het in uw artistieke leven is verlopen kunt u op Wikipedia lezen, een enorme bron van kennis (zij het niet altijd betrouwbaar).

Toch: moed. Mogelijk is het de leeftijd die hierbij een niet onbelangrijke rol speelt, want de beide musici werden in 1945 geboren. Zeker voor een cellist is dat, bezien vanuit de weerbarstige cellopraktijk, bepaald geen sinecure. Maar ook in de vele live-optredens valt er niets van te merken: techniek en bevlogenheid gaan bij deze zo bijzondere musicus hand in hand. Waarmee ik Mila overigens geen seconde tekort wil doen, want ook haar spel is van een zuiverheid die het tot een ware belevenis maakt. Bovendien: we horen geen geen een of ander gelegenheidsduo, maar twee musici die door de tijd heen met elkaar vergroeid zijn geraakt.

Wie nog niet eerder met het fenomenale spel van dit duo kennis heeft gemaakt wacht met dit nieuwe album een niet te missen kans. Sterker nog: een nog fraaier gestileerd muzikaal narratief lijkt mij een onmogelijke opgave voor wie dan ook. Wie er een nadeel van wil inzien? Dan is het de interpretatieve vrijheid die beide musici zich in deze werken veroorloven, maar ik zeg er gelijk bij: dit grootse, verbeeldende spel vaagt dat terstond weg. Lyriek wordt drama, de expressieve boog blijft voortdurend gespannen, dit is muziek die qua uitdrukking tot haar uiterste grenzen gaat.

Een bijzonder compliment ook voor de bewerker Ferschtman, die Schumanns Vioolsonate nr. 1 op. 105 ‘vertaalde' naar een heuse Cellosonate. Dat heeft hij zo voortreffelijk gedaan dat, wie niet beter weet, prompt in de veronderstelling zou kunnen verkeren dat Schumann een heuse Cellosonate heeft gecomponeerd!

Muziek met een ziel uitgevoerd door bezielde vertolkers: het heeft geleid tot een weergaloos panorama waarvan het maar moeilijk afscheid nemen is. Zij het gelukkig wel in de wetenschap dat er een volgende keer zal zijn…en nóg één…en nog één…

Ik meldde het al aan het begin, maar ik kan het niet genoeg benadrukken: de opname is door Brendon Heinst gemaakt in de best denkbare TRPTK-traditie. En met pianotechnicus Michel Brandjes altijd paraat zal diens bijdrage aan dit klankfeest evenmin gering zijn geweest.

Innermost (een zéér treffende titel overigens voor dit recital!) is opgedragen in memory of our beloved friend B.G. De slotzin in de door Dmitri en Mila geschreven introductie vat het ontroerend samen: ‘[…] what unites these three [componisten, AvdW], in our view, is precisely their keen feeling, their great empathy for human suffering. They are people “without sking” – with an open heart.' Het zegt alles...


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links