CD-recensie
© Aart van der Wal, november 2024
Crossroads Bach: Concert in d, BWV 1052 - Ich ruf zu dir, Herr Jesu Christ BWV 639 Akhunov: Sketch III - Concerto 'Chaconne' Tabakova: The Quest (2. Horizons) Montero: Beyond Bach (arr. George Morton & Ksnenija Sidorova) Ksenija Sidorova (accordeon), Sinfonietta Riga o.l.v. Normunds Sne |
De Letse accordeoniste Ksenija Sidorova (*1988) is een grootheid op haar instrument, zoals ze al eerder bewees met het aan o.a. de muziek van Piazzolla gewijde album Reflections, eveneens uitgebracht door het Franse label Alpha.
In 2016 sloot Sidorova een contract met Deutsche Grammophon, dat het album Carmen opleverde, maar daar is het voor zover ik weet bij gebleven. Wel waren er op Champs Hill Records, een hier vrijwel onbekend label, nog de albums Fairy Tales en Classical Accordeons. Wie deze uitgaven kent zal met mij verbaasd zijn geweest over de vele uiteenlopende en uitstekend gerealiseerde stilistische kenmerken van haar spel. Kortom, het is niet overdreven om te stellen dat Sidorova van veel markten thuis is. Zo bleek voor haar de stap van Letland naar Zuid-Amerika, althans in muzikaal opzicht, slechts gering te zijn.
Dat de accordeon zich in stijgende populariteit mag verheugen ligt zowel aan het instrument als aan de accordeonisten én het door hen gespeelde repertoire, veelal bewerkingen zoals ook uit dit nieuwe album blijkt. Accordeonisten die op topniveau acteren, waaronder in eigen land Vincent van Amsterdam en buiten onze landsgrenzen Janne Valkeajoki (Finland), Martynas Levickis (Litouwen), Philippe Thuriot (België) Richard Galliano (Frankrijk) en João Barradas (Portugal). Ze hebben op dit (nog steeds!) zo bijzondere front de toon gezet en daar hoor Sidorova zeker bij.
Het ‘probleem' dat met de accordeon samenhangt is het helaas nogal beperkte repertoire, maar dan biedt het arrangement uitkomst. Waaraan kan worden toegevoegd dat dankzij die uitmuntende accordeonisten ook hedendaagse componisten gelukkig meer en meer voor het instrument zijn gaan schrijven.
Crossroads valt zeker in deze categorie waarin Bach volgens Sidorova voor de overige vertegenwoordigde componisten een belangrijke inspiratiebron is (voor wie niet, zou ik eraan willen toevoegen). Kruisverbanden genoeg dus, in vertolkingen die niets te wensen overlaten. Waarbij het zeker een rol zal hebben gespeeld dat Sidorova, terug in haar thuisstad Riga, voor deze opname kon samenwerken met oude vrienden, waaronder dirigent Normunds Sne, die ze al ruim twee decennia kent en die in het klassieke, romantische en nieuwe repertoire de onderste muzikale steen boven weet te halen. Gelijkgestemde zielen dus, zoals blijkt uit deze bevlogen uitvoeringen.