CD-recensie
© Aart van der Wal, augustus 2021
Aus Wien - Alasdair Beatson Schumann: Faschingsschwank aus Wien op. 36 Schönberg: 6 Kleine Klavierstücke op. 9 Ravel: Valses nobles et sentimentales Korngold: Pianosonate nr. 3 in C, op. 25 Schubert: Wals in Ges, D Anh. I/14 (Kupelwieser-Walzer) Alasdair Beatson (piano) |
‘Aus Wien': een fenomenaal album om redenen van samenstelling en uitvoering.
Om bij het laatste te beginnen: ik had al eerder, in september 2019, kennisgemaakt met deze Schotse pianist, toen samen met de cellist Johannes Moster in een geheel aan Felix en Fanny Mendelssohn gewijd recital (u kunt er hier meer over lezen).
Nu dus ‘Aus Wien', een uitgelezen recital dat de luisteraar voortdurend op scherp zet en hem kennis laat maken met de in dit inventief samengestelde programma verankerde dwarsverbanden: alle componisten waren – uitgezonderd uiteraard Schumann en Schubert - in hun tijd sterk verbonden met de uitlopers van het Weense fin-de-siècle (rond 1900). Dat Ravel eveneens in dit rijtje thuishoort mag misschien verbazing wekken, maar de muziekmetropool trok in die tijd ook Franse componisten (waaronder ook Poulenc en Milhaud) aan. Ravel logeerde er onder meer bij Alma Mahler op de Hohe Warte en speelde er graag uit eigen werk. U kunt het er tot in detail op nalezen in de Webern-biografie van Hans en Rosaleen Moldenhauer.
Beatson geeft de toch al grote betekenis van deze stukken een dusdanig fascinerend cachet dat bij herhaalde beluistering steeds meer facetten naar de oppervlakte borrelden. Fascinerend omdat hij deze stukken echt ‘hautnah' vertolkt, ze passen hem duidelijk als een handschoen, hoe groot de idiomatische verschillen ook mogen zijn. Zijn vlekkeloze techniek betekent bovendien dat de toehoorder zich uitsluitend op de muziek kan richten. En dat is heel wat minder vanzelfsprekend dan het lijkt.
De opname is net zo voortreffelijk als dit spel. Of het mede een rol heeft gespeeld dat de pianist samen met Kate Rockett van Pentatone tevens in de rol van ‘executive producer' trad? Wie zal het zeggen! Een apart compliment ook voor de pianotechnicus David Peake die eveneens het nodige heeft bijgedragen om dit album tot een excellent luisterfeest te maken. De beide toelichtingen (zowel van Beatson als van Mark Berry) geven bovendien absolute meerwaarde aan deze uitgave.
Slechts een piepklein wensje mijnerzijds werd niet ingelost: hoe graag had ik van deze pianist ook Weberns gecondenseerde ‘Variationen für Klavier' op. 27 gehoord! Het contrast had dan nog groter kunnen zijn. De speelduur van deze cd had het zonder meer toegelaten, want na zo'n zeven minuten is het stuk al voorbij.