CD-recensie
© Aart van der Wal, februari 2020 |
In 'Un moment musical chez les Schumann', 'Een muzikaal moment met de Schumanns', de titel van dit album, gaat het niet om de beide Schumanns: Robert en Clara, maar om Robert (1810-1856), Camillo (1872-1946) en Georg (1866-1952) Schumann. Wat ze gedrieën met elkaar gemeen hebben is hun familiestamboom, dat hun wortels in Saksen lagen en dat ze in de universiteitsstad Leipzig werkzaam waren, waar zowel Camillo als Georg aan het plaatselijk conservatorium studeerde. Dezelfde 'Hochschule' waar Robert eens een van de docenten was geweest. Wat hen - hoewel geen tijdgenoten - bovendien verbond was hun liefde voor de muziek van Johann Sebastian Bach, wat deels ook in hun muziek tot uitdrukking komt. Al was het Johannes Brahms met wie zij zich stilistisch misschien toch wel het meest verbonden hebben gevoeld. Voor Robert belichaamde de muziek van Brahms zelfs de ideale vorm en de meest sublieme expressie van zijn tijd. Robert, Camillo en Georg: geen tijdgenoten dus, maar dat neemt niet weg dat er in de op deze cd vastgelegde stukken sprake is van wel zeer treffende, zelfs 'familiaire' overeenkomsten. Geen twijfel over de Romantiek die met stevige expressieve penseelstreken in deze drie stukken wordt weerspiegeld. Wat dan tevens inhoudt dat Camillo en Georg - het tijdsbeeld in aanmerking genomen, dus ruim na de periode waarin Robert als componist actief was - zich niet hebben gekwalificeerd als nieuwlichters. Wat echter wel betekent dat u als het ware kunt 'zwelgen' in de romantische expressieve sonoriteit van een weldadig karakter; en zeker zoals uitgevoerd door dit zowel technisch als muzikaal bijzonder goed geëquipeerde, duidelijk ook sterk in de beide sonates gelovende duo. Een duo dat ons zelfs doet geloven dat in dit repertoire de drie ten tonele gevoerde componisten niet voor elkander onderdoen. Dat is op zich al bijzonder! ______________ index |
|