CD-recensie

 

© Aart van der Wal, november 2022

Licht in der Nacht

Schönberg: Vier lieder op. 2

Debussy: Trois Chansons de Bilitis

Zemlinsky: Stimme des Abends

Ravel: Deux Épigrammes de Clément Marot

(Lili) Boulanger: D'un vieux Jardin - Reflets - Si tout ceci n'est qu'un

(Nadia) Boulanger: Un grand Sommeil noir

Berg: Vier Lieder op. 2

Coline Dutilleul (mezzosopraan), Kunal Lahiry (piano)
Fuga Libera FUG 810 • 63' • (2022)

   

Hoezeer ben ik het met de mezzo Coline Dutilleul eens wanneer zij in de toelichting schrijft dat er (in de muziek) niets boeiender is dan het spel van licht en schaduw. Dat heeft zij op onopgesmukte, maar juist daardoor des te indringender in deze liederen gestalte gegeven. In een programma waarin twee belangrijke stromingen vertegenwoordigd zijn: die van het Franse impressionisme en het Duitse expressionisme. Twee schijnbaar onverenigbare werelden die elkaar wel degelijk raken door het veelkleurige raffinement en de daarin besloten liggende, bijna pictorale detaillering.

De albumtitel verwijst niet naar het bekende gedicht van Otto Julius Bierbaum (onder meer terug te vinden in het eerste van van de Vier Lieder (1915) van Alma Mahler), maar naar een tekst van Richard Dehmel in Erwartung, het eerste lied van Schönbergs Vier Lieder op. 2:

Aus dem meergrünen Teiche
Neben der roten Villa
Unter der toten Eiche Scheint der Mond.

Wo ihr dunkles Abbild
Durch das Wasser greift,
Steht ein Mann und streift
Einen Ring von seiner Hand.

Drei Opale blinken;
Durch die bleichen Steine
Schwimmen rot und grüne
Funken und versinken.

Und er küßt sie, und
Seine Augen leuchten
Wie der meergrüne Grund:
Ein Fenster tut sich auf.

Aus der roten Villa
Neben der toten Eiche
Winkt ihm eine bleiche Frauenhand.

Dit zijn liederen waarin wordt ‘geschilderd' in de zin van exquise klankkleuren waarbij het melos al naar gelang de poëzie haar unieke evocatieve rol vervult. Zo worden moeiteloos bruggen geslagen binnen een repertoire dat reikt van 1896 tot 1914.

Dit recital – en daarin speelt ook de pianist Kunal Lahiry een sublieme rol – is vervuld van de meest subtiele, subliem ingekleurde, verbeeldingsvolle sfeerschilderingen, zilver glanzend, verdroomd, verlangend, gloedvol maar ook lichtvoetig lyrisch. Een wens moest onvervuld blijven: het inlassen van enige liederen van Hugo Wolf. Ze hadden uitstekend in dit programma gepast, maar ik zeg dit zonder enige kritische noot, want dit is ook zonder Wolf een toch wel heel bijzonder liedprogramma. De Bechstein-vleugel is voortreffelijk vastgelegd, terwijl de mezzo stralend in de ruimte staat. Heel bijzonder, dit liedprogramma. De opnamegegevens ontbreken helaas.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links