CD-recensie
© Aart van der Wal, april 2024
Lang Lang - Saint Saëns Klik hier voor het inhoudsoverzicht Lang Lang en Gina Alice (piano), Gewandhausorchester Leipzig o.l.v. Andris Nelsons |
Ik heb het niet precies bijgehouden, maar het moet ergens rond het begin van het millennium zijn geweest dat de Chinese pianist Lang Lang door Deutsche Grammophon werd gecontracteerd en al spoedig tot wereldster zou verrijzen. Het leidde in die beginjaren, zoals we nu in perskringen rond de Finse dirigent Klaus Mäkelä zien, tot een nogal opgewonden hype die wel door een uitgekiende marketingtechniek in gang was gezet maar niet door de artistieke lading werd gedekt.
Dat Lang Lang zich toen al kon beroepen op groot virtuoos vertoon blijkt wel uit de opnamen en live-optredens uit die periode, een 'wapenfeit' overigens dat ook bijna een kwarteeuw later nog steeds ongeschonden is. Technisch kan deze pianist werkelijk alles, al heeft dit wel het showelement in zijn optredens danig in de hand gewerkt. Mogelijk heeft dat laatste er sterk toe bijgedragen dat hij in de muziekscene zo'n positieve indruk heeft weten te maken, want het was veelal zijn onvoldoende ontwikkeld stijlbesef dat hem in menige uitvoering parten speelde. Waar overigens wel weer tegenoverstaat dat hij door zijn charisma en populariteit miljoenen - vooral Chinese landgenoten, waaronder zelfs menige kleuter - aan de piano heeft gekregen.
Een goed gefundeerd stijlbesef gaat nooit gepaard met grillige tempi, uit het lood getrokken dynamiek, ongemotiveerde versnellingen of vertragingen of danig opgerekte frases. Karakteristieken die op zich weer tot een nieuw probleem leiden: dat van de daardoor nodeloos onder druk staande werkstructuur. Het overkwam me in de regel in het spel van Lang Lang, maar zijn successen bij het publiek waren er desondanks niet minder om.
Kortom, een pianist die technisch tot héél veel in staat is, maar wiens vertolkingsniveau daarmee geen gelijke tred weet te houden; al zijn de 'maniertjes' in de loop der tijd wel afgenomen, zij het dus niet verdwenen. Totdat dit onlangs verschenen dubbelalbum ons het uitzicht biedt op een ándere Lang Lang, ditmaal de pianist die in dit Frans georiënteerde programma ook interpretatief weet te excelleren, ons een waarlijk fabuleuze en fascinerende muzikale 'portrettengalerij' (de samenstelling van dit zo kleurrijke en rijk gevarieerde programma verdient zeker een apart compliment) voortovert die voor een diepe én blijvende indruk zorgt. Er huist in deze vertolkingen zoveel pure levenskracht en gloedvolle lyriek dat het pianistische aspect erdoor naar de achtergrond wordt gedrongen, menigmaal zelfs een bijna en passant karakter aanneemt. Alleen zó kan deze muziek in alle denkbare toonaarden tot onze verbeelding (gaan) spreken. En dan te bedenken dat hier sprake is vele verschillende muziekstijlen . Niet minder sterk zijn de bijdragen van Gina Alice (ze speelt samen met Lang Lang in Le Carnaval des animaux en in de Petite Suite van Claude Debussy) en het Gewandhausorchester Leipzig onder de eveneens zéér bevlogen Andris Nelsons in Saint-Saëns Tweede pianoconcert (zijn meest populaire). Ook de instrumentale soli (fluit, klarinet, cello, contrabas) mogen er zijn, terwijl de opname zich tot een waar klankfeestje verheft.
________________
Op 14 mei a.s. treedt Lang Lang op in het Amsterdamse Concertgebouw met een Schumann/Chopin-programma. Het concert is inmiddels uitverkocht.