CD-recensie
© Aart van der Wal, juli 2025
Raphaël Feuillâtre - Spanish Serenades Albéniz: Suite española nr. 1 op. 47: nr. 5 Asturias (transcr. Feuillâtre voor gitaar) - Espagne: nr. 1 Granada. Serenata (transcr. Tárrega voor gitaar) - nr. 5 Capricho Catalan (transcr. Feuillâtre voor gitaar) - 12 Piezas Características op. 92: nr. 12 Torre Bermeja (transcr. Feuillâtre voor gitaar) Tárrega: Recuerdos de la Alhambra - Capricho árabe - Prelude nr. 1 in d - nr. 6 in b - nr. 10 in D (Inedito) - nr. 15 in E - nr. 18 in D - nr. 34 in d (Endecha) - nr. 35 in d (Oremus) - in E Llobet: Catalaanse volksliedjes: nr. 6 Lo fill del rei; nr. 7 El testament d'Amelia; nr. 13 Cançó del lladre; nr. 15 El noi de la mare Granados: Danzas españolas op. 37 nr. 1-12: nr. 10 Danza triste. Melancólica (transcr. Llobet voor gitaar) - Escenas romanticas: nr. 6 Epílogo (transcr. Feuillâtre voor gitaar) Rodrigo: Concerto Aranjuez Granados/Kreisler: 12 Danzas españolas op. 37: nr. 5 Andaluza. Playera (transcr. Feuillâtre voor gitaar en viool) Raphaël Feuillâtre (gitaar), Maria Dueñas (viool), Verbier Festival Chamber Orchestra o.l.v. Gábor Takács-Nagy |
De jonge Franse gitarist Raphaël Feuillâtre presenteert op dit alleen als digitale download beschikbare album Spanish Serenades (de titel is wat dit repertoire betreft nogal ruimhartig gekozen, maar dit terzijde) een aantal meesterwerken uit het Spaanse repertoire, waarvan vele zijn opgenomen op de originele instrumenten van de componisten zelf. Het bevat werken van Albéniz, Granados, Llobet, Rodrigo en Tárrega, naast meerdere transcripties van Feuillâtre zelf.
De violiste Maria Dueñas (haar Paganini-album prijkte vorige maand op onze thuispagina als cd van de maand) is vertegenwoordigd in een van Granados' Danzas españolas, terwijl het Verbier Festival Chamber Orchestra onder leiding van Gábor Takács-Nagy zijn opwachting maakt in het fameuze Concierto de Aranjuez (inmiddels uitgegroeid tot een heuse 'evergreen') van Rodrigo, opgenomen in het pittoreske Schloss Elmau in de Beierse Alpen.
Raphaël Feuillâtre is niet alleen een ware klankmagiër, maar ook een bevlogen interpreet, zoals zijn debuutalbum Visages baroques reeds aantoonde (hier door mij besproken). Samen met de overige musici houdt hij een in alle opzichten warm en overtuigend pleidooi voor deze afwisselend bekende en minder bekende Spaanse juweeltjes. De op zijn lijfinstrument geëigende transcripties verraden zijn bewerkingstalent.