CD-recensie
© Aart van der Wal, juni 2017
Queen Elisabeth Competition Gidon Kremer, viool, 1971, derde prijs Schumann: Fantasie voor viool en piano in C, op. 131 met Marina Bondarenko (piano), Grand Orchestre Symphonique de la RTB o.l.v. Daniel Sternefeld (Chausson) en René Defossez (Elgar) Muso MU-018 • 68' • * * * Edith Volckaert, viool, 1971, vijfde prijs Sjostakovitsj: Vioolconcert nr. 1 in a, op. 99 met Grand Orchestra Symphonique de la RTB o.l.v. René Defossez (Sjostakovitsj) en Michael Gielen (Bartók) Muso MU-019 • 80' • * * * Yuzuko Horigome, viool, 1980, eerste prijs Ysaÿe: Sonate voor viool solo op. 27 nr. 2 met Jean-Claude Vanden Eynden, piano (Mozart en Brahms), Nationaal Orkest van België o.l.v. Georges Octors Muso MU-020 • 76' • |
 |
Wie had dat ooit gedacht? Dat de inmiddels al jaren wereldberoemde violist Gidon Kremer die het in 1967 op het Koningin Elisabeth Concours (de Vlamingen spreken terecht van Wedstrijd, want dat is het ook) in Brussel moest doen met een derde prijs? En Yuzuko Horigome die in 1980 eerste prijswinnaar werd, maar wier naam al lang niet meer op ieders lippen ligt? Wel haalde ze in de zomer van 2012 wereldwijd de pers met haar uit 1741 stammende Guarneri-viool (met een geschatte waarde van ruim 1 miljoen Amerikaanse dollars) die door een overijverige Duitse douaneambtenaar (die vind je trouwens niet alleen bij de oosterburen...) in beslag was genomen omdat zij eerst 190.000 euro aan invoerrechten plus een mogelijke boete moest betalen. Dan was er in 1971 Edith Volckaert die met de vijfde prijs ging strijken maar het qua bekendheid later eveneens tegen Kremer moest afleggen.
De in een keurige cassette verpakte drie cd's vormen een tijdsdocument en niet meer dan dat. Waarom de verrichtingen van die ene heer en de twee dames op cd zijn gezet weet ik niet, maar er zullen ongetwijfeld de nodige liefhebbers voor zijn. De door de Belgische omroep gemaakte live-opnamen komen best wel present uit de luidsprekers. Maar zoals gezegd: het is meer een tijdsdocument dan dat het uitvoeringen zijn die thuishoren in de discografische top. Er valt overigens in het boekje een lelijke misser te registreren: Mozarts Rondo in C, KV 373 wordt aangekondigd in een uitvoering door Horigome met het Nationaal Orkest van België onder Georges Octors. De werkelijkheid is echter dat er van een orkest helemaal geen sprake is, maar dat de violiste wordt begeleid door een pianist: Jean-Claude Vanden Eynden. Waarom er toen geen orkest voorhanden was vermeldt het verhaal niet, maar zo kan het - als werkbaar alternatief - natuurlijk ook. En het zal waarschijnlijk niemand verbazen dat Michael Gielen van het drietal de beste dirigent is.