CD-recensie
© Aart van der Wal, juli 2017
The Alehouse Sessions Purcell, Playford, O'Carolan, Traditional Wallom Green - Curtain Tune -Lead me - Haul away Joe - Johnny Faa - Hole in the Wall - The Virgin Queen Set - Pass around the grog - Travel set - I drew my ship - Carolan's Cup - The Canadian set - Leave her Johnny Barokksolistene o.l.v. Bjarte Eike Rubicon RCD1017 • 55' • Opname: januari/mei 2016, The Village Recording, Kopenhagen |
Toen in 1642 in Engeland de burgeroorlog uitbrak was het ook gedaan met de muziekbeoefening in de Londense kerken, hoven en theaters. Alsof alles op slot ging. Sommige musici uit de grote steden trokken weg, naar het platteland om daar emplooi te vinden. Anderen vonden hun weg naar de huizen van de aristocraten 9 'Gentlemen') om daar hun kunsten te vertonen of les te geven aan hun kinderen. Weer anderen meldden zich bij het leger om daar dienst te nemen. Er moest immers hoe dan ook brood op de plank. Zo ook de componist William Lawes, die in 1645 in Chester tijdens een vuurgevecht om het leven kwam. De schrijver en advocaat Roger North omschreef het treffend: 'Many chose rather to fiddle at home, than to go out and be knocked on the head abroad'. In ieder geval beter aan de bedelstaf dan op het slagveld ernstig gewond te raken of zelfs het leven te verliezen.
In de Londense 'Actors' Remonstrance or Complaint' kon men in 1643 lezen: 'Our Musicke that was held so delectable and precious, that they scorned to come to a Taverne under twentie shillings salary for two houres, now wander with their instruments under their cloaks, I meane such as have any, into al houses of good fellowship, saluting every roome where there is company, with Will you have any musike Gentlemen?' Het toont een weinig aanlokkelijk beeld van musici die gedwongen waren om 'to fiddle at home' (hetzij hun eigen huis, hetzij in die van de 'Gentlemen' die hen konden betalen) of om te spelen in taveernes en bierhuizen (alehouses).
De titel van deze cd, 'The Alehouse Sessions' is daarmee gelijk raak getroffen, maar niet alleen dat: de violist Bjarte Elke, tevens medeoprichter en artistiek leider van het Deense ensemble Baroksolistene, heeft zijn 'Alehouse Boys' (op gitaar, klavecimbel, harmonium, slagwerk, contrabas, viool, altviool en spreekstem) werkelijk meegezogen (een beter woord kan ik er niet voor bedenken) in een swingend, fonkelend, spetterend en stevig schuimend programma dat uit de barokperiode stamt en waarvan de stijlvol gemaakte bewerkingen de sfeer ademen van de muziek zoals die toen in de taveernes en bierhuizen door 'grey-cloaked figures' op uiteenlopende instrumenten moet hebben geklonken. En het drinkende en etende publiek zal zich daarbij niet onbetuigd hebben gelaten. Er zal zijn gelachen, meegelald en meegezongen.
Bjarte Elke en de zijnen brengen dit festijn met zoveel creatieve overtuigingskracht en spiritualiteit de huiskamer binnen dat na afloop de verleiding onweerstaanbaar wordt om het programma nogmaals af te spelen. Dit is een vorm van muziek maken die heel bijzonder is en die aan deze pure kunstmuziek nieuwe facetten slijpt. Teder of ruw, uitgelaten of melancholiek, de contrasten worden met verve uitgespeld. Dit is echt uniek in zijn soort!