CD-recensie
© Aart van der Wal, juni 2020
The Panufnik Legacies III Witter-Johnson: Fairtrade? London Symphony Orchestra o.l.v. François-Xavier Roth |
In 2005 lanceerde het London Symphony Orchestra het 'Discovery Project', een jaarlijks terugkerend initiatief dat - na zeer strenge selectie - zes componisten de gelegenheid biedt om een kort orkestwerk te schrijven dat door het LSO in een speciaal voor dit doel ingerichte workshop in een 'dedicated session' van alle kanten wordt belicht. Niet alleen tijdens die sessie, maar het gehele jaar door worden de componisten bijgestaan door twee doorgewinterde collega's: Colin Matthews en Christian Mason. Op die manier krijgen beginnende, talentvolle componisten de gelegenheid om hun 'kunst' daadwerkelijk te beproeven. Niet alleen het rechtstreekse contact met Matthews en Mason biedt hen in dit opzicht belangrijke meerwaarde, maar ook de adviezen die zij van de uitvoerende musici ontvangen helpt hen als componist bij de verdere ontwikkeling van een eigen 'stem'.
De voorliggende cd is de derde in de reeks 'The Panufnik Legacies', wat zowel een verwijzing inhoudt naar de Poolse componist Andrzej Panufnik (1914-1991) als naar diens echtgenote Camilla, die zowel financieel als actief aan het project een aanzienlijke bijdrage levert.
Op het nieuwe album maken maar liefst twaalf componisten hun opwachting met werk verdeeld over meerdere jaren, waaronder een aantal uit de beginperiode, in de tijd dat het project geleidelijk aan meer gestalte kreeg, mede dankzij de sterke invloed van de Franse dirigent François-Xavier Roth, gepokt en gemazeld in ook het eigentijdse repertoire. Hij heeft er naar eigen zeggen zijn gehele ziel en zaligheid in gelegd, wat door deze uitgelezen vertolkingen in ieder geval wordt bevestigd. Hij zei zelf over het project: "The Panufnik programme allows the public and the music world to discover the greatest composers of the future, supported by one of the greatest orchestras in the world, the LSO."
Is dit inderdaad een ontdekkingstocht langs de 'grootste componisten van de toekomst'? Dat valt lastig te beoordelen. Het vakmanschap is evident, maar verbeeldingskracht en oorspronkelijkheid wisselen in mijn beleving nogal. Terwijl het ondoenlijk is om ieder stuk hier afzonderlijk te behandelen. Ik laat het daarom graag aan de luisteraar over om zelf een oordeel te vellen (Spotify is ook in dit geval weer een behulpzame bondgenoot), maar vaststaat wel dat dit programma zoals te verwachten was een hoge mate van verscheidenheid biedt en dat het London Symphony de sterren van de hemel speelt. En dat is zeker in het eigentijdse repertoire bepaald geen geringe verdienste!