CD-recensie

© Aart van der Wal, april 2018

In het Spaans zijn 'Pajarillos' vogeltjes, 'fugitivo' staat voor wegvluchten, maar betekent ook vogelvrij. Een mooie titel die zich in dit programma ook weerspiegelt. Vrij zijn, is dat niet het hoogste ideaal van iedere kunstenaar, maar ook van ons? En zonder er al te zwaarmoedig van te worden: het is voor tallozen op deze aardbol heel ver weg of hoogstens een droom die waarschijnlijk nooit zal uitkomen. Vrijheid is zo normaal. als je er dagelijks in mag leven.

Canciones españolas, lejos de casa, Spaanse liederen, ver van huis. Ze mogen dan van verschillende pluimage en een ver continent zijn, er is wel degelijk een rode draad in te vinden: de Spaanse achtergrond ervan. Ik hoef hier niet uit te leggen hoe sterk de Spaanse invloeden in Latijns-Amerika zijn (en omgekeerd!), wat eveneens geldt voor de vele overgeleverde verhalen, de poëzie en de muziek. Die drie aspecten komen in dit recital bijzonder fraai uitgebeeld samen, met de nadruk op de zestiende en de zeventiende eeuw, kleurrijk vermengd met de typische folklore die daarmee onlosmakelijk verbonden is. Het lijkt mij dat alleen musici - en dat geldt in de eerste plaats voor vocalisten - van Spaanse huize het 'authentieke' karakter ervan gestalte kunnen geven. Alleen al de uitspraak! Althans, dat was mijn eerste indruk tijdens het beluisteren van deze cd, een impressie die naarmate het recital vorderde, alleen maar sterker werd. Logisch eigenlijk, want al stammen deze liederen uit een al lang vervlogen tijdperk, dat maakt ze uiteraard niet minder Spaans gekleurd.

Jonatan Alvarado

Dit is repertoire dat de meesten van ons niet zullen kennen, maar een nadere kennismaking zeker meer dan waard is. De zang- en spelcultuur staat op zeer hoog niveau, maar wat deze cd extra aantrekkelijk maakt is het pure karakter ervan: er wordt niet dusdanig 'gecultiveerd klassiek' gezongen en gespeeld dat de tekstuele en muzikale expressie van deze 'canciones' daardoor juist deels verloren gaat. Waar nog bijkomt dat de tenor Jonatan Alvarado zowel zichzelf als de sopraan Sofia Pedro op renaissance- en barokgitaar en vihuela begeleidt. Dat is eeuwen geleden precies zo gegaan. De akoestische ruimte die het duo van de opnamestaf heeft meegekregen past hen als een handschoen. Dat de registratie in het - of all places - toen ongetwijfeld winterse Poolse Koszecin heeft plaatsgevonden doet aan de warmbloedigheid van deze vertolkingen niets af. Van harte aanbevolen!

index