CD-recensie
© Aart van der Wal, maart 2025
Les Chemins Klik hier voor het inhoudsoverzicht Tinka Pypker (sopraan), Maurice Lammerts van Bueren (piano) |
De albumtitel, Chemins, ofwel Wegen, is niet al te origineel, maar het programma des te meer. Sterker nog, ik vermoed dat het menigeen volkomen onbekend voorkomt, met uitzondering misschien van een aantal ‘mélodies' van Francis Poulenc. Een ervan, Les chemins de l'amour, De wegen van de liefde, verwijst ongetwijfeld naar de albumtitel.
De sopraan Tinka Pypker (*1996) wist zich in 2022 te plaatsen in de finale van het Internationaal Vocalistenconcours in Den Bosch. Over haar prestaties tijdens het concours merkte zangspecialist Franz Straatman op:
Tijdens de halve finale zong zij met grote klankschoonheid en overtuigende expressie Mozarts aria ‘Ach, ich fühl es' (uit Die Zauberflöte ) en de scène en caballetta ‘Regnava nel silenzio/Quando rapido' uit Lucia di Lammermoor van Donizetti. Zij had een heel eigen opvatting van het door alle deelnemers uitgevoerde prijslied ‘Het goud van Vermeer' van tekstschrijver, de bas bariton Marc Pantus en componist Bart Visman. Het lied gaat over een zanger die op het punt staat een recital te geven en zich afvraagt waarom eigenlijk. De nogal hilarische inhoud doet denken aan een cabareteske scène voor klassieke zangstem en piano. Diverse deelnemers maakten er een komische act van, maar Pypker zong het serieus als een klassiek dramatisch tafereel.
De thans 26-jarige sopraan studeerde in 2019 af aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag en was tot in 2021 lid van de Dutch National Opera Academy in Amsterdam, waardoor zij in diverse operaproducties ervaring opdeed bij De Nationale Opera. Internationaal slaat zij haar vleugels al uit. In oktober/november zingt zij mee in de jubileumuitvoering van Der Zwerg van Zemlinsky door de Opera van Keulen.
Tinka Pypker een groot zangtalent? Niet alleen afgaande op Straatman, maar ook op de voorliggende cd kan daarover geen enkele twijfel bestaan: nou en of! Want het is precies zoals we het hierboven hebben kunnen lezen: dit liedrecital paart grote klankschoonheid aan overtuigende expressie. De heldere en perfect articulerende sopraan geeft ieder lied zijn unieke, idiomatische kenmerken mee, met onlosmakelijk daarmee verbonden haar feilloze tekstbegrip en daaruit volgend haar tekstverbeelding. Maar laat ik ook de pianist Maurice Lammerts van Bueren uitdrukkelijk hierin betrekken, want zijn fraai gestileerde en uitgekristalliseerde spel geeft de inspirerende stuwing aan Pypkers uitdrukkingsvolle vocalistiek. Op dit zo bijzondere recital worden de diepste gedachten en gevoelens omtrent de liefde intiem en spiritueel op de luisteraar overgebracht. Deze vertolkingen illustreren niet alleen de vocale en instrumentale kwaliteiten en het daarmee verbonden engagement, maar ook de daarin gewortelde verbintenis tussen dichterlijke tekst en de illustratieve muziek.
Dat dit liedduo ook Nederlands liedrepertoire voor het voetlicht heeft willen brengen is meer dan slechts een geste: zowel de liederen op. 30 en op. 33 van Léon Orthel (1905-1985), de drie liefdesliederen van Bertha Frensel Wegener-Koopman (1874-1953) als Spring in War-Time (hoe toepasselijk is deze titel nu) en Seufzer van Mathilde Wantenaar (*1993) vormen een regelrechte aanwinst die aan deze uitgave nog eens extra reliëf verleent.
Jakko van der Heijden (Zefir) zorgde voor de bijzonder fraaie opname en Hein van Eekert schreef de uitstekende toelichting. De liedteksten zijn uitsluitend in het origineel (zonder vertaling) afgedrukt.