CD-recensie

© Aart van der Wal, januari 2025

Het Britse Mela Guitar Quartet mag zich rekenen tot de topensembles in dit zo bijzondere genre, met als niet onaanzienlijke ‘handicap' dat er relatief weinig voor deze specifieke bezetting is gecomponeerd. Het gevolg daarvan laat zich raden: dat dergelijke ensembles hun toevlucht moeten nemen tot allerhande bewerkingen, al kunnen zij tevens compositieopdrachten verstrekken (wat, soms gebeurt).

Opgericht in 2015 door Matthew Robinson en George Tarlton (beiden studeerden af aan de Londense Guildhool School of Music and Drama en de Royal Academy of Music), werd het duo in 2023 versterkt door Michael Butten and Zahrah Hutton. Hoe het precies is verlopen tussen 2015 en 2023 heb ik niet kunnen achterhalen, maar ik neem gemakshalve maar aan dat de naamgeving (kwartet) eerst in 2023 een feit was. Op de site van het Mela (klik hier) werd ik hierover niet wijzer (dat kan beter, dame en heren!)

Dan is er nóg een gitaarkwartet met bijna dezelfde naam: het Mela Gitaarkwartet (zónder streepje boven de e), in 2016 opgericht en bestaande uit toenmalige studenten aan het Conservatorium van Amsterdam: Jelle van Tongeren, Jeroen van Vliet, Thijs van der Klugt en Jelle Roozenburg. Het lijkt me, gezien de bijna 1:1 overeenkomst tussen de beide namen, zeker internationaal een nogal verwarrende aangelegenheid. Waarbij ik me zelfs afvraag of dit juridisch wel in de haak is.

Het tienjarig jubileum van het (Britse) gitaarkwartet wordt gemarkeerd door dit door het Nederlandse TRPTK opgenomen en uitgebrachte album dat de passende titel Overtures & Dances meekreeg en waarvan vrijwel alle arrangementen zijn gemaakt door Robinson, Tarlton, Butten en Hutton. Alleen Saint-Saëns Bacchanale en Hisaishi's My Neighbour Totoro Suite zijn van de hand van Daniel Bovey. De Italiaanse Polka van Rachmaninov kent hier een bewerking van een bewerking: eerst die van Vjatsjeslav Grizanov, voor gitaarkwartet aangepast door Tarlton.

De reputatie van het kwartet wordt door deze vertolkingen op en top bevestigd en de opname is – we kennen het van Brendon Heinst – een klasse apart. De balans tussen de vier instrumenten is ideaal, zoals ook de exquise klankkleuren bijzonder fraai tot leven komen.

index