CD-recensie
© Aart van der Wal, april 2018
Perpetual Night - 17th Century Ayres and Songs ROBERT JOHNSON (c.1583-1633): Care-charming sleep WILLIAM LAWES (1602-1645): Whiles I this standing lake NICHOLAS LANIER (1588-1666): No more shall meads ROBERT RAMSEY: Go, perjured man JOHN JENKINS (1592-1678): Pavan in F JOHN BANISTER (1624/25-1679): Give me my lute WILLIAM WEBB (c.1600-1657): Powerful Morpheus, let thy charms JOHN HILTON (1599-1657): Rise, princely shepherd JOHN BANISTER: Amintas, that true hearted swain JOHN BLOW (1648/49-1708): Poor Celadon, he sighs in vain (Loving above himself) MATTHEW LOCKE (1621/23-1677): Saraband HENRY PURCELL (1659-1695): When Orpheus sang JOHN JACKSON (?-1688): Phillis, oh! turn that face JOHN BLOW: Epilogue: Sing, sing, Ye Muses Lucile Richardot (mezzosopraan), |
 |
De Franse muziek uit het 'Grand Siècle' had ook zijn invloed uitgestrekt naar het zeventiende-eeuwse Engeland. Dat betrof niet alleen de verschillende genres, maar ook de manier waarop die werden gespeeld en gezongen. Wegbereiders waren Franse musici en componisten die emplooi hadden gevonden aan het Britse hof, zoals er omgekeerd ook Britse artiesten waren die met hun artistieke bagage naar Frankrijk trokken. Maar ook de terugkeer van Karel II uit zijn Franse ballingschap heeft de Franse invloed op het Engelse muziekleven nog eens versterkt. Misschien kunnen we ons dat in de huidige tijd minder goed voorstellen, maar ondanks de zeventiende-eeuwse beperkingen op het gebied van reizen en communicatie waren kruisbestuivingen in de wereld van kunsten en wetenschappen verre van vreemd. Dat gold niet alleen voor de artistieke verbindingen tussen Frankrijk en Engeland, maar bijvoorbeeld ook voor die tussen Italië en Centraal en Noord Europa. En waren er tijdens de Renaissancede Vlaamse polyfonisten die naar Italië trokken en was het Heinrich Schütz die in Italië werd ondergedompeld in de daar geldende, modieuze stilistische kenmerken van de vroegbarok en eenmaal terug in zijn vaderland tot een vermenging kwam van Duits georiënteerde strengheid met zonnige Italiaanse lichtheid. Kruisbestuiving is niet alleen van alle tijden, maar heeft als een van zijn meest fascinerende kenmerken de stilistische synergie die daarvan het rechtstreekse gevolg was.
Het met grote zorg samengestelde en uitgevoerde programma op deze nieuwe cd van Harmonia Mundi vormt er de fraaie weerslag van. Veelal zeventiende-eeuwse componisten die in hun muziek het karakter van het Franse 'Grand Siècle' een warme plaats gaven. Het is tevens de muziek die al jaren de basis, het 'raison d'être' vormt van het gerenommeerde Franse ensemble Correspondances onder leiding van Sébastien Daucé dat in de eveneens Franse mezzo Lucile Richardot die met haar verbeeldende vertolkingen zowel vocaal als stilistisch voor de juiste pasvorm heeft gezorgd.
Wie het nog niet wist: het Ensemble Correspondances is een van die vele gespecialiseerde ensembles die in de afgelopen decennia de historiserende uitvoeringspraktijk tot dominante factor in de uitvoering van de muziek uit barok en renaissance heeft gemaakt, maar ook van invloed is geweest op de Weense Klassiek en zelfs de Vroegromantiek.