|

CD-recensie
© Aart van der Wal, maart 2025
|
Orlando - A Melancholic Portrait
Klik hier voor het inhoudsoverzicht
La Tempête o.l.v. Simon-Pierre Bestion
Alpha 1084 • 72 •
Opname: april 2024, Midilive Studio, Villetaneuse (F)
|
|
|
Ik was nogal verbaasd na het lezen van de openhartige introductie van dirigent Simon-Pierre Bestion:
‘Ik voelde me tegelijkertijd gevleid en doodsbang in 2021 toen ik een aanbod ontving van de Belgische filmmaker Joachim Thôme om de soundtrack te maken voor zijn aankomende documentaire over Orlando di Lasso. Ik realiseerde me dat de muziek van deze Frans-Vlaamse componist, hoewel essentieel repertoire, op dat moment min of meer onbekend voor me was. Di Lasso, met meer dan duizend bewaard gebleven werken, wordt beschouwd als de belangrijkste muzikant in Europa in de 16de eeuw. Maar ik moet bekennen dat ik, behalve enkele prachtige stukken die ik hier en daar was tegengekomen, nooit echt grondig in di Lasso's leven en muziek was gedoken. Het duurde dan ook enkele maanden voordat ik Joachim antwoordde, en ik nam de tijd — veel tijd — om het levensverhaal van di Lasso te onderzoeken en zijn werk als geheel te leren kennen. Zodra ik me in deze muziek had ondergedompeld, realiseerde ik me dat het in feite tijdloos was — en dit bracht me ertoe om eraan te werken met een persoonlijke toets en een eigentijdse blik: ik koos ervoor om een zeer diverse mix van esthetische, vocale en instrumentale werelden te combineren.'
Verbaasd omdat ik er eigenlijk voetstoots vanuit was gegaan dat Bestion Orlando's oeuvre reeds goed kende, gezien zijn reputatie als voorvechter en uitvoerder van de Oude Muziek.
Maar tijdens het beluisteren van de cd nam mijn verbazing nog verder toe, want dit was Orlando met beduidend méér dan slechts een 'twist'. Het cd-boekje verschafte duidelijkheid.
Opnieuw Bestion:
'Waarom heb ik er niet voor gekozen om deze stukken uit te voeren volgens de technieken van de historisch geïnformeerde uitvoeringspraktijk, die pleiten voor respect voor de muzikale tekst en de theoretische informatie uit de traktaten van die tijd, en die ons normaal gesproken toestaan om de essentie van het geluid te begrijpen? Ik stel mezelf deze vraag elke keer wanneer ik aan een nieuw muzikaal project begin, ongeacht het repertoire.
Ik heb hier een bewuste keuze gemaakt om deze muziek te interpreteren met een grote vrijheid in instrumentatie en klankkleur. Voor onze eerste monografie — dit is de eerste keer dat La Tempête een album wijdt aan één enkele componist — vond ik het belangrijk om contrasten te creëren die de rijkdom en complexiteit van di Lasso’s muzikale universum benadrukken. Deze muziek kan lijden onder haar reputatie van monochromie als je haar niet goed kent, wat waarschijnlijk te wijten is aan de zeer gedefinieerde vormen zoals missen, motetten en liederen met vaak een zeer vergelijkbare vocale opzet, geschreven in polyfonie voor vier, vijf of zes stemmen. Het was voor mij dan ook onmogelijk om deze opname op een andere manier voor te stellen dan in het heden! Bovendien, hoewel er in di Lasso’s tijd geen drums of saxofoons bestonden, had de uitvoerder de vrijheid om elke gewenste versiering te kiezen.'
U weet dus nu zo ongeveer wat u naast de tot in de finesse verzorgde koorzang en instrumentale bijdragen kunt verwachten. Een volledig overzicht van de door Bestion gekozen bezetting vindt u hier. Bestions bewerkingen (saxofoon, piano, zelfs synthesizer en Fender Rohdes) worden in het cd-boekje niet per werk apart vermeld.
|
|