CD-recensie

© Aart van der Wal, oktober 2023

Zijn laatste album, Passacalle de la Follie, door mij in maart hier besproken, was weer ‘als vanouds', met het ene hoogtepunt volgend op het andere, wat gelukkig tevens geldt voor deze nieuwste aanwinst: Forgotten Arias, het programma merendeels opgebouwd uit fascinerend achttiende-eeuws operarepertoire dat deze Franse countertenor met zijn karaktersieke falset als een handschoen past. Bovendien is het, hoewel direct aansprekend, barokrepertoire dat niet alleen voor de (ongetwijfeld talloze) Jaroussky-adepten voor menige ‘ear-opener' kan zorgen.

Het repertoire getuigt opnieuw van wat Jaroussky graag doet: zoeken naar (vrijwel) onbekende muziek die in archieven ligt te verstoffen, maar het alleszins waard blijkt om uitgevoerd te worden. Een van zijn eerste albums legden er al getuigenis van af, toen gewijd aan de Italiaanse castraat Giovanni Carestini (1700-1760).

Zeker als het op de coloraturen aankomt liggen de eisen, ook in de barokperiode, behoorlijk hoog, maar de techniek ‘vertelt' uiteraard niet het hele verhaal. Hoe goed gevooisd ook, de interpretatie is net zo of misschien zelfs nog meer bepalend voor het uiteindelijke resultaat, maar in beide opzichten is er alleen maar goed nieuws te melden: Jaroussky excelleert in beide ‘disciplines' zonder ook maar enige hapering of inzinking: technisch volmaakt en verbeeldend verhalend, twee eigenschappen die muziek kunnen maken of breken. Er ligt in deze vertolkingen zoveel expressieve en idiomatische charme dat het een overrompelend effect op de luisteraar heeft, al staan de meeste stukken niet in het teken van de virtuositeit maar juist van de uitdrukkingskracht. Ook dit lijkt een bewuste keuze van Jaroussky te zijn geweest; waar op zich niets mis mee is.

Het door de violist Julien Chauvin geleide Le Concert de la Loge heeft de historiserende uitvoeringspraktijk overtuigend tot het zijne gemaakt en begeleidt Jaroussky in heldere kleuren en met de vereiste panache.

index