CD-recensie
© Aart van der Wal, oktober 2023
Idylle - Lea & Thomas Klik hier voor de inhoudsopgave Lea Desandre (mezzosopraan), Thomas Dunford (luit) |
Volgens Van Dale is een idylle een ‘bekoorlijk tafereeltje'. Andere omschrijvingen: 'kort gedicht met pastoraal, met de liefde verbonden onderwerp' of 'onschuldig, teder liefdesavontuur'.
De Franse dichter, toneel- en romanschrijver Alfred de Musset (1810-1857), romanticus in hart en nieren, maakte er (gelukkig!) meer werk van:
Parlons de nos amours; la joie et la beauté
Sont mes dieux les plus chers, après la liberté.
Ébauchons, en trinquant, une joyeuse idylle.
Par les bois et les prés, les bergers de Virgile
Fêtaient la poésie à toute heure, en tout lieu;
Ainsi chante au soleil la cigale-dorée.
D'une voix plus modeste, au hasard inspirée,
Nous, comme le grillon, chantons au coin du feu.
Het liedduo Lea Desandre en Thomas Dunford stelden een idyllisch album samen waarin het merendeels zoetgevooisde karakter van deze hoofse aria's in deze prachtige vertolkingen het aureool van pure klankschoonheid oproept. Hoofs in de betekenis van verfijnd en wellevend. Het gekozen repertoire strekt zich uit van de Barok tot de Belle Époque, maar er is daarnaast zelfs plaats ingeruimd voor Françoise Hardy en Barbara, in deze verhalende chansons, mélodies en dansen. Soms trekken er donkere wolken voorbij, zoals in Charpentiers 'Tristes déserts, sombre retraite'.
De idylle mag dan wel de hoofdmoot van dit programma vormen, de beide musici hebben het contrast gelukkig niet geschuwd, waardoor we een zowel representatief als fraai beeld krijgen aangereikt van de rijke traditie rondom het Franse lied in de verschillende stijlperioden. Mezzo en luitenist vormen een ideaal koppel in deze zo facetrijke en veelkleurige miniaturen, terwijl de raak gekozen instrumentale tussenspelen eveneens een lust voor het oor zijn.