![]() CD-recensie
© Aart van der Wal, maart 2012
|
Virtuoso Opera FantasiesPaganini: I Palpiti Gershwin/Heifetz: Summertime - A woman is a sometime thing - My man's gone now - It ain't necessarily so Wieniawski: Faust-fantasie Gluck/Kreisler: Dans van de zalige geesten uit Prokofjev/Heifetz: Mars uit de Liefde voor de drie sinaasappelen Sarasate: Carmen-fantasie Marlene Hemmer (viool), Derrick Hemmer (piano) Dutch Record Company DRC 111005/01 • 60' • Marlene Hemmer (1981) is een viooltalent dat zich al eerder in deze kolommen met een fraai Brahms-programma onderscheidde (klik hier voor de recensie). Toen merkte ik onder meer op dat zij speelde met een onbevangen expressiviteit en een glanzende toon, in een lange pedagogische traditie die viooltalenten als Emmy Verhey (1949) en Isabelle van Keulen (1966) heeft voortgebracht. Het merendeels uit bekende 'encores' bestaande programma dat Hemmer ons samen met haar broer Derrick presenteert stelt, gemeten naar vorm en inhoud, minder zware eisen dan de vioolsonates van Brahms, maar er is in deze kleinschalige stukken natuurlijk veel meer aan de hand dan louter virtuositeit: zonder het erbij passende stijlgevoel en een gezonde dosis flair (zo niet bravoure!) komt men niet ver. Kort en goed, Hemmers intense muzikaliteit is van een dusdanig hoog niveau dat zij zich in dit zo specifieke repertoire kan meten met violisten als Maxim Vengerov en Anne-Sophie Mutter, maar ook met de grote violisten van weleer, zoals Heifetz, Milstein, Zimbalist, Elmer, Gitlis of Grumiaux. Ze doet het (gelukkig!) anders, maar niet minder fascinerend; en net als voor Hemmers' grote voorgangers en tijdgenoten blijft zo'n stuk als I Papiti in met name in de laatste minuut een hindernis van jewelste (maar onderschat ook de moeilijkheidsgraad van bijvoorbeeld de Dans van de zalige geesten niet, dat net als de al even bekende Méditation uit Thaïs van Massenet een uitgelezen miniatuur is om daarmee het ultieme legato te etaleren!) In Wieniawski's Faust-fantasie (gestoeld op Gounods gelijknamige opera) mag ze gelukkig dieper graven en dat doet ze met volle expressieve overgave, fraai gedoseerd en met veel gevoel voor spanningsopbouw. Dat is ook zo'n werk (het duurt bijna negentien minuten) waarin passie en poëzie hand in hand gaan, met Marlene die oog heeft voor beiden en haar instrument laat zíngen. Wie het nog niet wist: Jochem Geene van Dutch Record Company (DRC) maakt schitterende opnamen in Studio van Schuppen in Veenendaal. Dit is er weer zo eentje, gemaakt in december 2010 en januari 2011. Kortom, een aanrader! index |