CD-recensie
© Aart van der Wal, maart 2025 |
Het Schotse label Linn wist drie landgenoten en een Brit te strikken voor een Haydn-project waarvan de omvang nog niet vaststaat. De vier heren van Het Maxwell Quartet, de violisten Colin Scobie, George Smith (ze wisselen af als primarius), altviolist Elliott Perks en cellist Duncan Strachan (ze kennen elkander al vanaf hun jeugjaren en studeerden onder meer aan het Royal Conservatory of Scotland), tonen in hun spel groot speltechnisch raffinement, waarbij het vibrato danig binnen de perken blijft (wat de doorzichtigheid zonder meer ten goede komt). Maar er is méér, zoals bevlogenheid en speelsheid, detaillering, precisie en subtiliteit. De door het kwartet bewerkte drie aanvullende Schotse volksliedjes nemen niet meer dan in totaal dertien minuten in beslag en eerlijk gezegd vind ik dat lang zat. Al wordt er in het cd-boekje op gewezen dat het pas mogelijk is om Haydns muziek echt te begrijpen als we volksmuziek begrijpen (een uitspraak van Hatto Beyerle, 1933-2023). Maar het gaat uiteraard vooral om Haydn en die wordt door dit ensemble postuum uitstekend bediend, zoals twee eerdere albums (met op. 71 en 74) al aantoonden. index |
|