CD-recensie

 

© Aart van der Wal, maart 2018

 

Daniel Hope - Journey to Mozart

Gluck: uit Orfeo ed Euridice: Dans van de furiën en Dans van de zalige geesten

Haydn: Vioolconcert nr. 4 in G, Hob. VIIa:4

Myslivecek: Vioolconcert in D (larghetto)

Mozart: Vioolconcert nr. 3 in G, KV 216 - Adagio in E, KV 261

Salomon: Romance in D

Mozart/Fourés: Alla Turca KV 331 (bewerking van de Pianosonate nr. 11)

Daniel Hope (viool), Zürcher Kammerorchester o.l.v. de solist
DG 479 8376 7 • 70' •
Opname: maart 2017, Teldex Studio, Berlijn

   

In het nieuwste album van de Zuid-Afrikaanse violist Daniel Hope (1973), 'Journey to Mozart', is hij weer terug bij het klassieke kernrepertoire. Het idee erachter is - in zijn eigen woorden - 'a reflection of the age seen through my eyes and through my ears,' zij het met de connotatie dat het uitsluitend componisten betreft die Mozart publiekelijk prezen en die op de een of andere manier persoonlijk met hem verbonden waren: Christoph Willibald (von) Gluck (1714-1787), Joseph Haydn (1732-1809), Josef Myslivecek (1737-1781) en Johann Peter Salomon (1745-1815). Dat Mozart zelf in dit programma centraal staat (een compleet vioolconcert, een Adagio en een door Andrés Fourés gemaakte bewerking voor viool en kamerorkest van de Turkse mars uit de pianosonate KV 311) ligt voor de hand. Bovendien is Mozart als componist voor Hope zowel een inspiratiebron als een raadsel: 'Every time I play him I can only shake my head, because I can't even begin to fathom the scale of his genius.' Dan is er nog zijn rol als artistiek leider van het kamerorkest in Zürich: 'Each time I play Mozart with someone, I get to know Mozart from a very different angle. In Zurich I'm currently experiencing this in an extremely exciting way. Our journey together has lasted many years already, but now we're undertaking it as a family.'

Dit album is slechts deels een compilatie, de complete werken wegen gelukkig toch het zwaarst: de beide vioolconcerten van Haydn en Mozart en het aansluitende Adagio KV 261 (een werkelijk subliem stuk dat geheel op zichzelf staat). Jammer is wel dat door gebrek aan plaatsruimte het Vioolconcert in D van Myslivecek beperkt moest blijven tot het - tamelijk vlot gespeelde - larghetto. Misschien was het toch beter geweest - maar dat is uiteraard achteraf - om de nogal smakeloze 'Alla Turca'-bewerking (ditmaal met belletjes) van Olivier Fourés en de beide Orfeo-fragmenten (die we van veel andere compilatie-programma's kennen en waarvan de dans van de zalige geesten menigeen zich nog zal herinneren als openingsmelodie van het tv-programma 'Kunstgrepen' van Pierre Janssen) daartegen in te wisselen.

Hope is een eigenzinnige maar soms ook wat slordige topviolist die in alles wat hij doet zijn eigen koers vaart. Vaak pakt dat goed uit, soms wat minder. Zijn nogal romantisch geaccentueerde Haydn en Mozart bracht me niet op het puntje van de stoel; en zeker niet met de Mozart-concerten door Isabelle Faust en die van Haydn door onze Lisa Jacobs nog heel vers in het geheugen. Wat niet wegneemt dat deze cd voor de Hope-fans eigenlijk 'gefundenes Fressen' is.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links