CD-recensie
© Aart van der Wal, januari 2016
Haydn: Pianosonate nr. 59 in Es, Hob. XVI:49 - nr. 33 in c, Hob. XVI:20 - nr. 31 in As, Hob. XVI:46 - nr. 47 in b, Hob. XVI:32 Enrique Bagaría (piano) Eudora-SACD-1601 • 83' • (sacd) Opname: juli 2015, Auditorio de Zaragoza |  |
De Spaanse pianist Enrique Bagaría (Barcelona, 1978) vergast ons op een geweldige Haydn. Hij vertolkt in dezelfde klasse als die van de Canadees Marc-André Hamelin, een van de meest fameuze Haydn-vertolkers van deze tijd. Of om nog een aantal namen in dit verband te noemen: Jean-Efflam Bavouzet en Alain Planès. Let wel, Bagaría imiteert hen niet, integendeel. Daarvoor is zijn spel te persoonlijk, te karakteristiek. Wat zijn spel vooral zo aantrekkelijk maakt is zijn belichting van de vele boeiende aspecten die in deze sonates weliswaar voor het oprapen liggen, maar pas hun ware betekenis krijgen dankzij de inkleuring van de details, de aandacht voor de nuance, de afgewogen retoriek, de dynamische finesse. Hij laat de vleugel zingen, zijn toucher is licht, hij schept ruimte voor humor, droefgeestigheid en lyriek, met bij tijd en wijle zelfs een bijna improvisatorisch discours binnen de gestalte van de klassieke sonatevorm. Niets is plichtmatig, de frasering en accentuering een lust voor het oor, de afwerking boven iedere kritiek. Als er een punt(je) van kritiek kan zijn, dan is het het 'gehum' van de pianist, dat niet alleen in zachte passages misschien als storend kan worden ervaren. We kennen dat ook van de opnamen van Glenn Gould en - zij het in mindere mate - van Krystian Zimerman.
De opname laat de Steinway in al zijn glorie horen, niet in de laatste plaats dankzij de pianostemmer Anton Daum. De pianoklank van de op zich uitstekende Hyperion-opname met Hamelin steekt er zelfs ietwat bleekjes bij af, maar ook die met Bavouzet moet het wat dit betreft daartegen afleggen, terwijl die met Planès wel in de buurt komt, maar ik uiteindelijk toch de voorkeur geef aan de bronzen sonoriteit van de Eudora-opname.
Deze sacd heeft een speelduur van maar liefst 82 minuten en 44 seconden. Een dergelijk lange speelduur ben ik nog niet eerder tegengekomen. Een unicum?