Clara Haskil: The legacy (1951-1960)

Scarlatti: Sonates in E, K 193 - in b, K 87 - in f, K 386.

Mozart: Pianoconcerten in Es, KV 271 - in d, KV 466 (opnamen '54 en '60) - in A, KV 488 - in c, KV 491 - Concertrondo in A, KV 386 - Variaties op een menuet van Duport KV 573 - Pianosonate in C, KV 330 - Sonates voor viool en piano in C, KV 301 - in e, KV 304 - in F, KV 376 - in Bes, KV 378 - in Bes, KV 454 - in A, KV 526.

Ravel: Sonatine in fis.

Schumann: Pianoconcert in a, op. 54 - Kinderszenen op. 15 - Waldszenen op. 82 - Bunte Blätter op. 99 (selectie) - ABEGG Variaties op. 1.

Beethoven: Pianoconcert nr. 3 in c, op. 37 - Pianosonates nr. 17 in d, op. 31/2 (opnamen '55 en '60) - nr. 18 in Es, op. 31/3 (opnamen '55 en '60) - Sonates voor viool en piano nr. 1 in D, op. 12/1 - nr. 2 in A, op. 12/2 - nr. 3 in Es, op. 12/3 - nr. 4 in a, op. 23 - nr. 5 in F, op. 24 - nr. 6 in A, op. 30/1 - nr. 7 in c, op. 30/2 - nr. 8 in G, op. 30/3 - nr. 9 in A, op. 47 - nr. 10 in G, op. 96.

Schubert: Pianosonate in Bes, D 960.

De Falla: Noches en los jardines de España.

Chopin: Pianoconcert nr. 2 in f, op. 21.

Clara Haskil (piano), Arthur Grumiaux (viool), diverse orkesten en dirigenten.

Philips 442685-2 (12 cd's )

---

Philips heeft alle opnamen die Clara Haskil van 1951 tot 60 voor dit label maakte gegroepeerd in een cassette met daarin drie doosjes met 5, 4 en 3 cd's die in eenvoudige, papieren hoezen zijn gestoken. Deze heruitgave van een heruitgave memoreert het feit dat deze Roemeense pianiste honderd jaar geleden werd geboren. Deze altijd weer aan zichzelf twijfelende, fragiele, door crises, lichamelijke ongemakken en ernstige ziekte geplaagde vrouw mag zonder enige reserve tot de grootste pianisten van deze eeuw worden gerekend. Clara Haskil overleed in 1960, op weg naar een recital met Arthur Grumiaux, aan de gevolgen van een val van de trappen van het Brusselse station.

Men proeve alleen al Scarlatti's K 87 en het andante uit Mozarts KV 330, waarin men deelgenoot wordt van de enorme omvang van haar instrumentale kleuren- en expressiepalet. De vioolsonates van Beethoven en Mozart vormen nog steeds het summum aan interpretatiekunst. En wie kan eigenlijk zonder haar vertolkingen van KV 466 en 488? Bij deze hoorn des overvloeds zijn een paar minpunten natuurlijk onvermijdelijk. Zo wordt Schuberts laatste sonate in Bes nogal kleinschalig en onderkoeld geëtaleerd. En De Larrocha heeft inmiddels bewezen dat de Spaanse Nachten heel wat meer te bieden hebben dan Haskil ons wil doen geloven. Scarlatti klinkt soms wat gedateerd (K 193) en haar uitgesproken 'klassieke' Chopin-vertolking mist zowel de gedreven brilliantie van Pollini en Zimerman als de Latijnse helderheid van Lipatti. De sonatine van Ravel daarentegen klinkt onder haar handen als een schitterend juweel, wat het overigens ook is. Haskils affiniteit met de werken van Beethoven levert vele schitterende momenten op, waarin zij in haar eenvoud excelleert. De dynamische proporties zijn ingebed in de bescheiden omvang van Beethovens eigen instrumenten waarvoor hij componeerde.

De tekst op de cassette wekt de indruk dat het uitsluitend stereo-opnamen betreft, maar dat is ver bezijden de waarheid: het merendeel van de uitvoeringen werd mono vastgelegd. Maar wie maalt daar verder om? Het remastering bitstream-procédé heeft aan de opnamen extra helderheid toegevoegd. De bas en het middenregister zijn menigmaal zelfs een lust voor het oor.