CD-recensie
© Aart van der Wal, mei 2024
Berlin Harpsichord Concertos Nichelmann: Klavecimbelconcert in d Graun: Klavecimbelconcert in D, WVC:XIII:72 Schaffrath: Klavecimbelconcert in c, CSWV:C:1 Wolf: Klavecimbelconcert in Bes Philippe Grisvard (klavecimbel), Ensemble Diderot o.l.v. Johannes Pramsohler |
 |
De muziek op dit album is afkomstig van componisten die zich in de hofkringen rond Friedrich II in Potsdam verdienstelijk hebben gemaakt. Ze behoort dus tot wat later de Berlijnse School is gaan heten.
Carl Philipp Emanuel Bach (1714-1788) is door Philippe Grisvard, die dit programma vorm heeft gegeven, buiten beschouwing gelaten ten gunste van de vier componisten van wie de meesten onder ons deze klavecimbelconcerten naar alle waarschijnlijkheid niet zullen kennen: Christoph Nichelmann ( (1717-1762), Carl Heinrich Graun (ca. 1704-1759), Christoph Schaffrath (ca. 1710-1763) en Ernst Wilhelm Wolf (1735-1792).
Wat wel gezegd mag worden: Carl Philipp Emanuel was van Bachs drie componerende zonen (behalve 'CPE' Johann Christian en Wilhelm Friedemann) de meest inventieve, progressieve en invloedrijke. Hij was het immers die met zijn muziek een brug sloeg tussen de stijl van vader Johann Sebastian en de (Weense) klassieke stijl van Haydn en Mozart. Tegelijkertijd was hij een van de 'slachtoffers' die, aan het hof van Friedrich II in Potsdam te werk gesteld, zwaar onderbetaald werd. En anders dan zijn collega's kwam CPE als componist er naar verluidt slechts weinig aan te pas omdat hij zich afkeerde van de conservatieve smaak van zijn broodheer. Zijn voornaamste taak bestond dan ook uit het op het klavecimbel begeleiden van de fluit spelende Friedrich. Het moet een tamelijk ondankbare taak zijn geweest; en dat bijna drie decennia lang!
Dat conservatieve, behoudende element horen we - hoe kan het eigenlijk anders - 'keurig' terug in deze vier klavecimbelconcerten, waaraan ik gelukkig wel kan toevoegen dat niet alleen het spelpeil zeer hoog ligt, maar dat er ook bevlogen wordt gemusiceerd. De opname laat evenmin iets te wensen over, fraai van klank en balans.
Het door de violist Johannes Pramsohler geleide, in de historiserende uitvoeringspraktijk gespecialiseerde ensemble is qua omvang bescheiden, met slechts twee violen, altviool, cello en contrabas. Het klavecimbel stamt uit 2015, een replica naar een model van M. Mietke.