CD-recensie
© Aart van der Wal, oktober 2019 |
Een cd merendeels gewijd aan Haydn en aan op hem geïnspireerde muziek. De bron van al dit moois: de finale van Haydns bekende Pianoconcert nr. 11 (met de kanttekening dat het steeds weer dit pianoconcert is dat van stal wordt gehaald, terwijl er nog zoveel meer in dit genre op 'ontdekking' ligt te wachten). Dit slotrondo 'all'Ungarese', op zijn Hongaars, was voor de inmiddels 38-jarige pianiste Ivana Gavric, geboren in Sarajevo, de hoofdstad van Bosnië en Herzegovina, de trigger. Hoewel ze eerst door een onnauwkeurigheid in een programmaboekje op het verkeerde been was gezet: dat de hoofdmelodie van dat rondo niet op een Hongaars ('all' Ungarese') maar op een Kroatisch of Bosnisch volksliedje zou zijn gebaseerd. Dat maakte het toen voor Gavric natuurlijk extra interessant: zij was er immers geboren? Nadat zij een en ander in Charles Rosens standaardwerk 'The Classical Style' had nagezocht, was ze een ervaring rijker en een illusie armer. Dat nam echter niet weg dat bij Gavric een bijzondere vonk was overgesprongen en daarom dan ten slotte dit album, gestoeld op haar idee om volksliedjes uit haar kindertijd te verbinden met de muziek die zij nu als professioneel pianiste uitvoert. Het oorspronkelijke idee kreeg nog meer vorm dankzij de Britse componiste Cheryl Frances-Hoad, met wie zij zich sinds haar studententijd (beiden studeerden aan de universiteit van Cambridge) sterk verbonden voelt. Cheryl had al eerder een aantal miniaturen voor Ivana geschreven, als hommage aan de componisten waarmee de pianiste zich sterk verbonden voelde: Schubert, Grieg, Janáček en Ravel. Ditmaal vroeg Ivana echter om een substantiëler werk aan Cheryl. Dat werd een driedelig pianoconcert dat de titel 'Between the Skies, the River and the Hills' meekreeg. Daarmee viel voor Ivana eigenlijk alles perfect op zijn plaats: Cheryls pianoconcert dat zowel een buiging maakt naar dat van Haydn als Bosnische folkloristische elementen bevat, met daarmee verweven het werk van andere componisten waarin een soortgelijke thematiek wordt 'behandeld'. Om af te sluiten met 'Kad ja podoh na Bentbasu' ('toen ik naar Bentbasa ging'), het officieuze stadslied van Sarajevo. In de toelichting toont Ivana haar dankbaarheid voor James Murphy van Southbank Sinfonia die warm liep voor haar idee en bovendien garant stond voor de compositieopdracht aan Cheryl Frances-Hoad. Het heeft al met al een prachtig album opgeleverd dat ook nog eens aantoont dat een dergelijke gerichte, thematische aanpak bijzonder smaakvolle vruchten kan afwerpen. Zoals ook al uit eerdere albums bleek (u vindt ze o.a. op Spotify). index |
|