CD-recensie

 

© Aart van der Wal, december 2022

Identity - Kenji Miura

Franck: Prélude, Fugue et Variation op. 18 (bew. Bauer)

Takemitsu: Romance - Rain Tree, Sketch II (in memoriam Olivier Messiaen)

Ravel: Jeux d'eau M 30 - Valses nobles et sentimentales M 61

Debussy: Six Épigraphes antiques L 139 - L'Isle joyeuse L 109

Godard: Mazurka nr. 2 op. 54

Kenji Miura (piano)
Warner 0190296154584 • 68' •
Opname: nov.2021, Chapelle Saint-Frambourg, Senlis (F)

 

Het zegt vaak niet alles, maar vaak ook wel over wat voor de concertganger en de platenenthousiast in het verschiet ligt: een musicus die al de nodige muziekprijzen heeft mogen ontvangen. Waar nog een dimensie bijkomt indien sprake is van gerenommeerde concoursen en instellingen. Zo won Kenji Miura in 2019 de eerste prijs tijdens het Long-Thibaud-Crespin Concours, een van de meest kritische op dit gebied (met de net zo kritische Martha Argerich als voorzitter van de jury). Het prijzenlijstje is vrij lang, maar – het kan niet vaak genoeg worden gezegd – het ‘bewijs' van al die verworvenheden moet uiteindelijk wel worden geleverd in de concertpraktijk of in de studio.

Wie zich bezorgd maakt om de ‘authentieke' Debussy kan ik vertellen dat dit laatste niet bestaat. Daarom alleen al verdient het sterk de voorkeur om de ‘ware' Debussy elders te zoeken: bij de pianist die een weloverwogen, serieuze poging doet om tot een zo evenwichtig mogelijke vertolking te komen en dan ook nog binnen een compositorisch complex dat uitmunt in betoverende gelaagdheid. Dat daarbij de klemtoon ligt op klankdifferentiatie en niet op het allerwegen zozeer gepropageerde ‘parfum' (waarvan de 'geur' al bij voorbaat niet deugt). Wat dan ook weer samenhangt met een juiste of anders goed verdedigbare tempokeuze. Zo eenvoudig is het dus allemaal niet, maar wie had anders verwacht?

Is het daarbij van belang dat wat het instrument betreft waar mogelijk wordt geopteerd voor de vleugel die Debussy zelf in bezit had? Of iets soortgelijks? Wie op een (uiteraard vakkundige gerestaureerde en onderhouden) Érard uit 1837 speelt en er stilistisch een potje van maakt hoeft wat mij betreft niet op enige clementie te rekenen, terwijl de pianist die wel stilistisch van wanten weet evengoed op een hedendaagse Bechstein, Yamaha, Steinway of Bösendorfer zijn hoogste troeven mag uitspelen. Het stilisme is bepalend, niet het instrument.

Technisch, maar tevens verbeeldingsvol raffinement: het is niet alleen een absolute ‘must' voor de pianomuziek van Debussy. In een veelzijdig, zeg maar gerust rijk geschakeerd recital als dat van Kenji Miura ligt de lat qua interpretatie en kleurenspel in ieder geval zeer hoog. Zowel bij hem als bij de luisteraar. Ten eerste omdat deze stukken – de beide korte werken van Takemitsu en de Mazurka van Benjamin Godard daargelaten – een rijke discografische geschiedenis achter zich hebben en ten tweede omdat deze Franse muziek (ik reken die van César Franck er gemakshalve eveneens toe) alleen door echt grote vertolkers tot even groots leven kan worden gewekt. Dan heb ik het over vertolkers die ondanks al die minutieuze aanwijzingen in de partituur (en echt, dat zijn er vele) ampele essentiële vrijheid weten te vinden waarmee zij op de muziek hun individueel stempel drukken. Dat vereist nogal wat, wil het spel niet verzanden in ongewenste maniërismen, expressieve overdrijving of het uitvergroten van het evocatieve karakter van deze werken. Want niets is zo eenvoudig als juist dat.

Kenji Miura moet zich dit allemaal tijdens zijn voorbereidingen terdege hebben gerealiseerd, want zijn benadering lijkt mij ideaal. In die zin dat deze de muziek hem werkelijk als een handschoen past. De vele verschillende gevoelswaarden worden meesterlijk gedoseerd, er is de geslaagde afwisseling tussen licht en donker, de contrastwerking tussen het exuberante en het verstilde is niet minder knap gerealiseerd, en karaktertekening en sfeerschildering (ze horen bij elkaar) geven nog eens een extra dimensie aan dit toch al betoverende klankfeest. En zo biedt deze pianist ons een muzikaal facetrijk en daardoor fascinerend landschap dat door de opnametechnicus bovendien fraai werd geregistreerd. Geen uitgave dus die je alle dagen tegenkomt.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links