CD-recensie
© Aart van der Wal, april 2025
Electric Fields Klik hier voor het inhoudsoverzicht Barbara Hannigan (vocals), Katia & Marielle Labèque (piano), David Chalmin (synths & elektronica) |
|
Oude Muziek geplaatst in een geheel nieuwe dimensie, zo mag dit fenomenale album worden samengevat.
De albumtitel - overigens niet uniek in zijn soort; er bestaat zelfs een muziekgroep met die naam, een Australisch elektronisch muziekduo - is metaforisch ontleend aan elektrische velden, energiekrachten, die geladen deeltjes omringen, aangedreven door de aantrekkingskracht van het magnetisme. In het cd-boekje wordt vermeld dat de titel eerst ontstond nadat alle muziek al was samengesteld en de ideeën waren gevormd omtrent de wijze waarop het gekozen repertoire uitgevoerd moest worden. Ruim de helft ervan grijpt terug op de Middeleeuwen en de Barok, terwijl de nieuwe composities op de een of andere manier gelieerd zijn met en geïnspireerd door deze eeuwenoude muziek.
Iedere track bevat live elektronica, waardoor – ik citeer – ‘texturen en sferen ontstaan die een eigentijds universum weerspiegelen. De teksten reiken naar het spirituele domein: van liefdesadviezen onder de sterren in Strozzi's Che si può fare tot hommages aan hemelse wijsheid en goddelijke mystiek in Hildegard von Bingens O vis aeternitatis. Zelfs de lingua ignota, de mysterieuze taal die Hildegard von Bingen exclusief voor haarzelf en haar nonnen ontwikkelde, krijgt een plek in de composities van Chalmin en Dessner.'
Al in 2015 ontstond het idee voor dit album. Het werd voor deze musici – ze zijn al decennialang muzikaal met elkaar verbonden – een langdurig traject van verkennen, improvisatie, experimenteren met live elektronica, componeren en luisteren. Gaandeweg was het de muziek van Hildegard von Bingen die tot inspirerend epicentrum uitgroeide.
Daarnaast vonden de musici hun creatieve impuls in de werken van twee Italiaanse barokcomponisten: Barbara Strozzi en Francesca Caccini. Hun seculiere liefdesliederen zijn hartstochtelijk, onderzoekend, sensueel en aards. De Amerikaanse componist Bryce Dessner, een dierbare vriend en collega van Katia, Marielle en David, droeg meerdere stukken bij, waardoor het project steeds meer vorm kreeg.
 |
Oorspronkelijk werd Electric Fields in 2021 door het het Los Angeles Philharmonic gelanceerde, multidisciplinaire concertavond met live videobeelden van Netia Jones. Uiteindelijk kwam echter de muziek centraal te staan, recentelijk nog verrijkt door lichtinstallaties van de Duitse ontwerper Bernd Purkrabek.
‘Het was moeilijk om één woord te vinden dat dit album samenvat. Voor ons allen betekende het een nieuwe richting. Het overschrijdt genres, waarbij ambient en meditatieve muziek het album openen, gevolgd door een sopraanstem die gregoriaans zingt bij een eenvoudige drone, terwijl later vrije improvisatie en elektronische lagen verweven raken met postminimalisme', aldus de samenstellers.
Wie op avontuur wil wacht een fascinerende reis door een nieuw landschap.