CD-recensie
© Aart van der Wal, februari 2020
Dialoge - Duo ASAP Kalliwoda: Duett op. 181 nr. 1 Stefan Hunstein (verteller)*, Duo ASAP: Almuth Siegel en Ágnes Pusker (viool) |
Het afdwalen van de geijkte paden kan nieuwe vergezichten opleveren. Dat geldt zeker voor dit nieuwe album waarvan de titel, 'Dialoge', verwijst naar de 'tweegesprekken' tussen twee violen, in Hillers Metamorphosen nog aangevuld met een verteller. Maar schuilt meer achter die titel, want het betreft ook dialogen tussen verschillende generaties componisten en niet in de laatste plaats tussen de muziek en de luisteraar. Dat laatste aspect wordt weleens vergeten of over het hoofd gezien, waarschijnlijk omdat de waarde en de betekenis van muziek niets anders kan zijn dan de toehoorder - op welke wijze ook: emotioneel, intellectueel of beide tegelijkertijd - te beroeren. Waarbij misschien wel het hoogste doel ervan is om het culturele gedachtegoed van vorige generaties een waardevolle plek te geven in die van nu. Waarbij het genre er in feite niet eens toe doet.
Het moet voor het Duo ASAP en voor de verteller een voorrecht zijn geweest om voor onder meer de opname van diens Metamorphosen samen te werken met de Duitse componist Wilfried Hiller (Weissenhorn, 1941). Het werk is gestoeld op schilderijen, mozaïeken en sculpturen van Antje Tesche-Mentzen (Kiel,1943) en teksten van o.a. Rainer Maria Rilke, Albert von Schirnding, Michael Krüger, Jens Peter Jacobsen, Paul Konrad Kurz, Hans Christian Andersen en Wernher von Tegernsee. Daarnaast zijn er muzikale verwijzingen naar Robert Schumanns lied Mondnacht (op tekst van Joseph von Eichendorff) en het slotkoor uit Bachs Matthäus-Passion. Begin en slot van Metamorphosen zijn geënt op een middeleeuws kaartspel: de tarot. In het cd-boekje zijn de teksten helaas niet afgedrukt, maar dankzij de strikt heldere opname en de perfecte dictie van Stefan Hunstein kan het - zij het uitsluitend Duitstalige - betoog moeiteloos worden gevolgd. Indrukwekkend is ook de manier waarop de beide musici de teksten een intens muzikaal reliëf meegeven: dit is veel meer dan 'slechts' omlijsting. Kortom, het levert een subliem geheel op.
Het zeker in onze contreien vrijwel onbekende repertoire, de wijze waarop het programma is samengesteld en de gloedvolle muzikaliteit waarmee Almuth Siegel en Ágnes Pusker deze stukken gestalte geven kan niet anders dan alleen maar grote waardering betekenen voor dit avontuurlijke, kleurrijke en afwisselende discours. Een compliment ook voor de prachtige opname, een indrukwekkende auditieve sculptuur op zich.