CD-recensie

© Aart van der Wal, oktober 2023

Dood en verlangen (‘Sehnsucht'), maar ook het ‘Wanderen' (zwerven) naar onbekende verten: het zijn overbekende thema's in het (laat)romantische liedrepertoire. Niet alleen in Duitsland en Oostenrijk, maar ook in Frankrijk speelden ze met name in de negentiende en het begin van de twintigste eeuw een belangrijke rol, de laatste hoogpunten in de jaren rond het fin-de-siècle, de belle époque. Tot het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog alles plotsklaps anders maakte.

De Franse sopraan Sandrine Piau (*1965) en haar landgenoot, de pianist David Kadouch (*1985), hebben juist dit repertoire gekozen voor hun nieuwe album dat de passende titel Voyage intime, intieme reis, meekreeg. Het is een intimiteit die veelal omfloerst wordt door treurnis en melancholie, met slechts af en toe een luchtiger toon die daaraan weet te ontsnappen.

Wat in dit recital direct al treft is hoezeer sopraan en pianist muzikaal interpretatief op één lijn zitten, elkaar dikwijls ook intuïtief lijken aan te voelen, ongetwijfeld mede dankzij hun lange samenwerking op het concertpodium die nu ook discografisch haar vruchten afwerpt. Beiden tonen diepgaand inzicht in de door tekst en muziek opgeroepen stemmingsbeelden, waarin de nerveuze spanningsvelden even gemakkelijk en overtuigend soms plaats mogen maken voor lichtvoetigheid. We horen hier staaltjes sfeertekening die alleen aan de grote liedkunst is voorbehouden. Terwijl Kadouch bovendien excelleert in de beide pianostukken op deze cd: het stormachtige, virtuoze Scherzo van Clara Schumann en het eveneens turbulente Le Cortège van Lili Boulanger.

Dan is er producer Martin Sauer, die samen met René Möller en Benedikt Schröder opnametechnisch in de Berlijnse Teldex-studio voor een schitterende opnametechnische omlijsting heeft gezorgd. Kortom, dit is een liedrecital om van te watertanden.

index