CD-recensie
© Aart van der Wal, oktober 2013
|
Wereldklasse, denk ik. Wat heb ik genoten van deze cd, met de veelzeggende titel 'Romance' (naar de Romance van Abraham Greifmann) in bovendien fraai geslaagde bewerkingen. Frits Damrow, na zijn vertrek als solotrompettist bij het Koninklijk Concertgebouworkest sinds 2009 'Professor für Trompete' aan het conservatorium van Zürich heeft ook buiten ons Nationaal Boegbeeld op muziekgebied stevig bijgedragen aan de kwaliteit van diverse ensembles, zoals de Amsterdamse Bachsolisten, het Nederlands Blazers Ensemble, de Ebony Band en het koperensemble van het KCO. Tja, wat zou ik er nog verder over moeten zeggen? Misschien heeft Damrow zijn vertrek bij het KCO aangegrepen om deze opname te maken, als een speciaal visitekaartje en om zijn spel met deze sublieme technische kwaliteiten nog één keer te laten vastleggen. Wát een romige toon, wát een virtuositeit en expressiviteit (Kol Nidrei!), wát een ademtechniek en wát een muzikaal charisma! Alleen al dat 'Albumblatt' van Glazoenov... Het stráált voortdurend. Dit is muzikaal van de bovenste plank, een masterclass op zich, waar bovendien de vonken vanaf spatten. De opname zet de gouden trompetklank van Damrow en de (zo te horen) Yamaha- vleugel van de volmaakt begeleidende Japanse Eri Hayase in het mooist denkbare licht, met net genoeg ruimte rond de beide instrumenten om er een heus klankfestijn van te maken. Om úren naar dit duo te luisteren, en opnieuw te luisteren, en opnieuw... Dit is spel dat nóóit verveelt! index |
|