CD-recensie
© Aart van der Wal, april 2020
Gramophone Editor's Choices - Klik hier voor het inhoudsoverzicht Channel Classics CCS SA SEL 7120 • 70' • (sacd) Het album is vanaf 24 april a.s. beschikbaar Making a SACD with the Budapest Festival Orchestra www.channelclassics.com/general-info/about-channel-classics/ |
 |
Met het coronavirus dat wel wild maar niet mild om zich heen slaat is het maar de vraag of er dit jaar een heus feestje in zit, maar het goede nieuws is wel dat het Nederlandse klassieke label Channel Classics dertig jaar bestaat. Voor onze trouwe lezers heeft dit prestigieuze label eigenlijk geen verdere introductie nodig, want we hebben in de loop van vele jaren een groot aantal van de door Channel Classics uitgebrachte albums besproken; en de meeste daarvan bovendien in zeer lovende bewoordingen. De lijst van artiesten en ensembles is lang, héél lang en daarom noem ik er slechts een aantal, in willekeurige volgorde: een aantal: Florilegium, Budapest Festival Orchestra, Ragazze Quartet, Amsterdam Sinfonietta, Hamlet Piano Trio, Dragon Quartet, Nederlandse Bachvereniging, Zweeds Radiokoor, Brecon Baroque, Marinierskapel, Rachel Podger, Paolo Giacometti, Thomas Oliemans, Rosanne Philippens, Bart Schneemann, Johannette Zomer, Lois Shapiro, Lucy Crowe, Pieter Wispelwey, Konrad Jarnot, Matthew Wadsworth, Anna Fedorova, Krzysztof Penderecki (de Poolse componist en dirigent is onlangs overleden), Wim van Hasselt, Ning Feng, Thierry Fischer, Lavinia Meijer, Amanda Roocroft, Gary Cooper, Ashley Solomon, Dana Zemtsov, Reinild Mees en verschillende leden van het Concertgebouworkest ditmaal in een solistische rol, waaronder Jasper de Waal, Jörgen van Rijen, Henk Rubingh en Marijn Mijnders.
 |
Jared Sacks (foto Tony Overwater) |
Het was Jared Sacks, eigenaar, producer, opnametechnicus en editor die, voor zover ze dat al niet waren, die vele namen groot en beroemd heeft gemaakt. En dat doet hij nog steeds, onvermoeibaar, dag in dag uit. Een man met missie en van een bijzondere signatuur. Tien jaar geleden had ik een vraaggesprek met hem: 'napraten aan de montagetafel' (klik hier). Maar al veel eerder, toen ik nog als technisch redacteur aan 'Luister' verbonden was, konden ik en mijn collegae gratis gebruik maken van de uitgelezen audiofaciliteiten op zijn fraaie boerderij annex montagestudio in Herwijnen. Hoeveel luidsprekers hebben we daar niet getest! En nu ik het toch over dat tijdschrift heb: Jared meent dat hij die dertig jaar heeft kunnen 'halen' mede dankzij die tijdschriften, maar ook kranten, forums, blogs, radiostations en tv-programma's.
Al zijn we dan ook qua lof 'zuinige Hollanders', aan vaderlandse bewondering heeft het Channel Classics in al die jaren nooit ontbroken. De positieve recensies waren legio, zowel wat de artiesten, de ensembles als het repertoire betreft. Zelfs wie met enige nuchterheid naar de prestaties van het label kijkt ziet alleen maar een succesverhaal.
Maar er is nog een ander belangrijk facet, persoonlijk opgetekend uit de mond van een aantal betrokkenen uit Jareds 'stal': Jared Sacks' op hun persoon gerichte betrokkenheid en het typische 'familiegevoel' dat daaruit kon ontstaan, zowel bij de musici als op kantoor. Misschien is dat ook wel een belangrijk voordeel van een niet al te groot label en een niet steeds wisselende kernbezetting die persoonlijke verbondenheid, hechte relaties doet smeden. Ik ondervond dit ook bij ECM in München, waar in een vergelijkbare sfeer bergen moeiteloos werden verzet. Of soms nu juist niet omdat het niet altijd mee kan zitten, dat de zon niet voortdurend in het water schijnt.
Een klasseproduct máken: vanaf de plannen, de logistieke voorbereidingen en de opname tot en met het artwork, de persing en de uiteindelijke distributie. Artwork in eigen huis? Lidy Sacks draait er haar hand niet voor om. Fotomateriaal, filmdocumentaires? Laat het maar aan zoon Jonas over, niet minder begaafd en in vaders voetsporen! En de perscampagne en al die andere promotieactiviteiten natuurlijk aan Floor!
Opvallend, consistent, prijswinnend, dat is in de kern Channel Classics als label. Meer dan veertig albums brachten het tot de Gramophone's 'Editor's Choice', waarschijnlijk wereldwijd het meest gelezen muziektijdschrift. 'Editor-in-chief' James Jolly stelde daaruit zijn favoriete dertien tracks samen die tevens representatief mogen worden genoemd voor dertig jaar Channel Classics. Al is uiteraard iedere keus en dus ook deze uiteindelijk arbitrair, zeker gelet op het enorme aantal opnamen dat door Channel Classics in de loop van die dertig jaar werd gemaakt.
Er komt veel kijken bij niet alleen het oprichten maar vooral ook het langdurig exploreren en onderhouden van een muzieklabel, met daarin centraal de musici, impresariaten, audio, zalen, studio's, ontwerpers, distributeurs, pers, contracten, financiën, marketing en promotie. Het gaat om duizend-en-een-zaken die alle hun eigen plek binnen het geheel opeisen. Zoals het versturen van persbrieven, het verzorgen van publicaties op (de heel belangrijk geworden) sociale media (o.a. op Facebook), het regelen van signeersessies, het aanleveren van muzikaal entertainment aan boord van Lufthansa-vliegtuigen en de speellijsten ten behoeven van muziekdiensten als Spotify en Apple. Met daarbij de kanttekening dat ik lang het gevoel heb gehad dat Jared ten aanzien van Spotify geruime tijd een soort haat-liefdeverhouding heeft gehad.
Maar wat is eigenlijk de voornaamste drijfveer van zo'n label als Channel Classics? Voor Jared heeft het verder helpen van de artiesten in hun carrière net zo'n belangrijke rol gespeeld als het creëren van een zo mooi mogelijk product, twee aspecten die in dit geval hand in hand gaan. Daar hoort natuurlijk ook de zorgvuldige selectie van uitgelezen audioapparatuur bij, zowel voor (vijfkanaals)surround als voor (tweekanaals)stereo, met onder meer de bekabeling van Van der Hul, de converters en monitors van Grimm Audio, de workstations van Pyramix en de microfoons van Bruel & Kjaer en Schoeps. Wie dan als muziekliefhebber het absolute neusje van de zalm wil kan downloaden in DSD, de hoogst denkbare resolutie.
Kort en goed is het de uitgelezen 'artiestenstal' in samenhang met de succesvolle promotie van een bijzonder fraai product dat de basis is gebleven voor dertig jaar Channel Classics. Het succes dat feitelijk is begonnen na het eerste decennium van de cd (die in het begin van de jaren tachtig aan zijn opmars begon). Dat een onnoemelijk aantal opnamesessies daarbij als ankerpunt heeft gediend spreekt voor zich. Vorige maand ging zoon Jonas met vader Jared mee naar Berlijn om in het Konzerthaus in beeld en geluid de opnamesessies vast te leggen van de violist Ning Feng en het Konzerthausorchester Berlin met op de bok Thierry Fischer, met op het programma de vioolconcerten van Goldmark en Brahms. De videoproductie 'Making of a Channel Classics recording', met vraaggesprekken en backstage- en onstage-impressies is zojuist afgerond en zal straks misschien ook op YouTube te zien zijn.
Tot besluit nog een - overigens onvolledig - overzicht van op stapel staande nieuwe releases:
- 'Imaginary Mirror' met Wim van Hasselt en Koen Plaetinck
- Mahler: Das Lied von der Erde met het Budapest Festival Orchestra o.l.v. Iván Fischer
- De reeds genoemde vioolconcerten van Goldmark en Brahms
- Deel 2 van de integrale strijkkwartetten van Bartók door het Ragazze Quartet (ik besprak hier het eerste deel).
- Onvoltooide vioolsonates van Mozart door Rachel Podger en Christopher Glynn (voor de eerste keer uitgebracht op basis van voltooiingswerk door Timothy Jones)