CD-recensie
© Aart van der Wal, oktober 2022
The bright day is done - Finghin Collins Klik hier voor het inhoudsoverzicht Finghin Collins (piano) |
|
De verschillende sfeermomenten van de dag: ochtend, middag, avond, nacht, ze vormen ieder voor zich een uitstekende aanleiding voor muzikale exploraties. Dit nieuwe album van het Zwitserse label Claves legt er onomstotelijk getuigenis mee af. Wat evenwel nog niet wil zeggen dat het daardoor een fascinerende 'mix' van stukken ('stukjes' lijkt hier passender) oplevert. Want al valt er 'natuurkundig' niets tegen in te brengen, muzikaal ligt dat toch bepaald anders: ik hoor in idiomatisch opzicht in deze bonte opeenvolging onvoldoende conceptuele coherentie, is het daardoor meer een ratjetoe, van-alles-en-nog-wat geworden. Wat de indruk vestigt dat het eerder lijkt te zijn gegaan om de titels van de verschillende miniaturen dan om de verbindende muzikale inhoud: er zijn strikt genomen onvoldoende stilistische verbanden aan te wijzen tussen de verschillende stukjes. We zien dus miniaturen die er alleen op grond van hun titel als het ware met de haren lijken te zijn bijgesleept; alsof we, na afloop van het reguliere programma, naar dertien verschillende toegiften luisteren. Maar dat is danook de enige kritiek die ik kan bedenken (en die u uiteraard niet hoeft te delen), want het pianospel van de Ier Finghin Collins (hij won in 1999 de eerste prijs tijdens het Clara Haskil Internationaal Pianoconcours in het Zwitserse Vevey) is vlekkeloos, terwijl hij deze zo verschillende sfeerbeelden op bijkans ideale wijze gestalte heeft gegeven.
Onhandig vind ik dat Claves, zoals menig ander label, het cd-boekje aan de cover heeft vastgeplakt.