CD-recensie

© Aart van der Wal, december 2020

Hoewel ongetwijfeld met de beste bedoelingen bieden albums zoals dit door hun fragmentarische opzet algauw de indruk van een ratjetoe. Zoals dat ook geldt voor albums die zijn gevuld met encores, het losse grut dat het bij het toch al dankbare publiek altijd goed doet na afloop van het officiële gedeelte van een geslaagd concert.

Kortom, ik loop er niet echt warm voor, maar afgezien daarvan: de Franse cellist Gautier Capuçon beweegt zich evenals zijn net zo getalenteerde broer, de violist Renaud, aan de top van het Franse instrumentale firmament en dat wordt van begin tot eind weerspiegeld in dit programma. Zeker als eerste kennismaking met dit fenomeen op de cello is deze cd een uitstekende 'binnenkomer'.

Michael Fine heeft het tot in de puntjes vastgelegd in de Parijse Philharmonie.

index