CD-recensie

© Aart van der Wal, april 2017

Guitar Vibes, Music for Guitar and Strings'. Gitaarvibraties dus. En hoe er wordt gevribeerd! De inleiding in het boekje overdrijft niet: 'This album was created to show the versatility of the guitar'. En wie dan vervolgens de geboortedata van de vier componisten ziet, schrikt misschien even (of al bij voorbaat), maar geloof me, dat is geen eigentijdse muziek waar ook maar enige afschrikking vanuit gaat. Het vibreert inderdaad dat het een lieve lust is, het enthousiasme en het geloof in de goede zaak (horen ze niet sowieso bij elkaar?) spatten ervan af en dan ook nog door musici van wereldklasse. Het kon dus al bij voorbaat niet misgaan.
De protagonist onder dit illustere gezelschap is de Nederlandse musicus Izhar Elias (1977) die niet alleen is gespecialiseerd in de klassieke gitaar en de 'authentieke' uitvoeringspraktijk, maar ook heel goed de weg weet in het multimedialandschap. Maar ook op het terrein van de kamermuziek heeft hij naam gemaakt. Zo vormt hij samen met de blokfluitist Erik Bosgraaf en de klavecinist Alessandro Pianu het Trio Cordevento (op onze site al meerdere malen lovend besproken).

Wat deze nieuwe cd - afgezien van het formidabele spel - extra aantrekkelijk maakt is het bijeenbrengen van musici met een volkomen verschillende achtergrond. Bovendien komen er nogal wat aan stijlen voorbij, hetzij prominent of slechts met de deur op een smalle kier: Spaanse volksmuziek, Caribische folklore, de Argentijnse tango, ja zelfs trip-trop en heavy metal. Eigentijds, populair, avant-garde, het loopt soms kriskras door elkaar heen maar wat al deze stukken wel sterk met elkaar gemeen hebben is het uitermate kleurrijke karakter ervan. Componisten en musici die zich in een veelkleurig idioom verenigd hebben levert niet alleen fascinerende kruisbestuivingen op, maar ook veel muzikale synergie. Het straalt briljant en bruisend af van deze door Dirk Fischer gemaakte opnamen.

index