CD-recensie
© Aart van der Wal, oktober 2023 |
Zesenhalf jaar geleden besprak ik voor het eerst een cd van Ozan Saritepe (*1982), van Turkse afkomst en al jaren wonende in Rotterdam (klik hier). Het was Leo de Klerk van Bloomline Acoustics die mij op Saritepes spel opmerkzaam had gemaakt door er in zijn studio in 's-Gravendeel een bandopname van te laten horen. We luisterden allebei ademloos naar het geweldige gitaarspel en vroegen ons af waarom Saritepe niet al (veel) eerder de aandacht van platenmaatschappijen en impresariaten had getrokken. Het enige antwoord dat we toen konden bedenken: de wenkbrauwen fronsen. Leo de Klerk is helaas niet meer onder ons, maar ik weet bijna zeker dat áls hij kennis had kunnen nemen van Saritepes tweede album hij opnieuw diep onder de indruk zou zijn geweest. Deze nieuwe uitgave staat geheel in het teken van Agustin Barrios (Mangoré werd er later aan toegevoegd - 1885-1944), misschien als componist bij de doorsnee muziekliefhebber minder bekend, maar ook als gitarist een van de meest belangrijkste musici die Paraguay heeft voortgebracht. En zoals het zo vaak gaat: wie kan beter schrijven voor ‘zijn' instrument dan de uitvoerend musicus zelf? Hoewel er best minder geslaagde voorbeelden van te memoreren zijn. Maar niet Barrios, wiens muziek – ik zeg het Saritepe graag na – allerwegen wordt beschouwd als een waar lichtbaken in die oceaan van (klassieke) gitaarmuziek. Zoals de albumtitel het al aangeeft: Leyenda, Legende, tevens verwijzend naar het laatste werk op deze cd, het vierdelige Leyenda Guarani. Saritepe is een intens muzikale ‘sfeermaker', wat tevens betekent dat hij op deze cd, zonder publiek, feitelijk op afstand, de luisteraar als het ware meezuigt in deze Zuid-Amerikaanse gitaarromantiek, onder de creatieve handen van Saritepe zich openbarend als ware toetssteen van gloedvol gepassioneerd, lyrisch én virtuoos spel, dat volkomen recht doet aan wat eens over Barrios is opgemerkt: ‘de Chopin van de gitaar', een uitspraak die volkomen recht doet aan de sierlijke noblesse, het dichterlijke en de naar vorm en inhoud volmaakte concepties die van Barrios' partituren afstraalt. Om dat tot in de finesse en met de daarbij passende kleuringsaccenten voor het voetlicht te brengen vraagt om een uitgesproken virtuoos met bovendien een rijke muzikale bagage. Ozan Saritepe dus, die – al evenmin alledaags - zelf voor de detailrijke opname en de editing tekende. Nog een bijzonderheid: de laatste opname dateert nog pas van begin deze maand! index |
|