CD-recensie
© Aart van der Wal, september 2017
Un Jardin à l'italienne Banchieri: Già che ridotti siamo Vecchi: Fate silentio (L'humore musicale) Stradella: Sinfonia - Amanti, olà, olà - Hor non fia chi paventi - D'amore a l'invito - Ritornello - Chi rese delirante (Amanti olà, olà, Accademia d'Amore) Händel: Ah stigie larve, ah scelerati spettri! (Orlando HWV31) De Wert: Queste non son più lagrime Vivaldi: Ah sleale, ah spergiura (Orlando furioso RV Anh.84) Handel: Lascia la spina, cogli la rosa (Il trionfo del Tempo e del Disinganno HWV 46a) Vivaldi: Gelosia, tu già rendi l'alma mia (Ottone in villa RV729) Vivaldi: Care pupille (La virtu trionfante dell'amore, e dell'odio, overo Il Tigrane RV740) Stradella: Benché ascritto non sia d'amor nell'Accademia - Si guardi dai dardi d'amor - Cimarosa: Vè che matta, maledetta! (L'impresario in angustie) Haydn: Donne belle! Che mai far deggio? Aria Io sposar l'empio tiranno, Che dici? Sarro: Recitar! Aspetto un impresario forastiero - Nibbio mi chiamo - Ma vuol ch'io parta - Amore prepara (L'impresario delle Canarie, Intermezzi I & II) Haydn: Scellerata! mancatrice! traditrice! (La canterina Hob.XXVIII:2) Haydn: Son confuso e stupefatto (Orlando paladino Hob.XXVIII:11) Luciá Martín-Carton (sopraan), Léa Desandre (mezzosopraan), Carlo Vistoli (countertenor), Nicholas Scott (tenor), Renato Dolcini (bariton), John-Taylor Ward (bas), Les Arts Florissants o.l.v. William Christie en Paul Agnew |
Deze live-opname biedt veel humor. Dat blijkt niet alleen op het podium, maar het straalt ook af op het publiek. Er wordt veel gelachen, zij het soms besmuikt. Inderdaad, er valt veel te genieten 'in deze Italiaanse tuin', zoals de titel van deze cd luidt. De subtitel laat niets te raden over: L'Accademía d'Amore ofwel 'De Leerschool van de Liefde'. Dat is het hoofdthema van deze live-uitvoering. De dienst wordt daarbij vooral uitgemaakt door de zes jonge, zeer getalenteerde zangers die op deze tournee bij wijze van spreken voor de leeuwen werden gegooid, maar geen enkele last blijken te hebben van ook maar enige plankenkoorts. Zo sprankelend en overtuigend komt deze 'act' uit de luidsprekers! Alsof ze al jaren niets anders doen dan de liefde (maar natuurlijk ook de misère die daarvan helaas maar al te vaak het gevolg is) in alle denkbare toonaarden (wat in dit geval zelfs letterlijk mag worden genomen!) te bezingen. Waarmee ook duidelijk is dat William Christie en Paul Agnew, de drijvende krachten achter Les Arts Florissants, een bijzonder fijne neus hebben voor het 'spotten' en selecteren van groot vocaal talent. Maar er valt in deze live-uitvoering meer te bewonderen, want ook het theatraal effect mag er zijn. Dat het instrumentaal ensemble de zangers net zo springlevend partij geeft zal voor de liefhebbers van Les Arts Florissants geen verrassing zijn. De mooie opname fungeert als belangrijk toefje op deze kostelijke taart. Meestal ben ik geen voorstander van fragmenten van dit en van dat (zoals de onlangs hier besproken Bach-cd), maar in dit geval liggen de kaarten wel degelijk anders, want het programma is met zorg samengesteld. De opbouw is zowel verrassend als logisch en doet recht aan waar het hier om draait: L'Accademía d'Amore: De Leerschool van de Liefde! Als is het dan een leerschool die wortelt de renaissance en de barok. Hoewel...liefde is van alle tijden. En liefdesverdriet ook...