CD-recensie

 

© Aart van der Wal, september 2018

 

J.S. Bach - Ciaconna - Bin Hu

Bach: Partita nr. 3 in E, BWV 1006 (Prélude) - Sonate nr. 1 in g, BWV 1001 - Sonate nr. 2 in a, BWV 1003 - Partita nr. 2 in d, BWV 1004 (Chaconne) - Sinfonia BWV 1056 (uit de cantate 'Ich stehe mit einem Fuß im Grabe', bew. David Russell)

Bin Hu (gitaar)
Eudora EU-SACD-1803 • 71' • (sacd)
Opname: juni 2016, Auditorium San Francisco, Ávila (Spanje)

   

We kennen Bach-bewerkingen in alle soorten en maten, ook voor de gitaar, van ondermeer Agostin Pio Barrios, Francisco Tárrega, Andrés Segovia en Francesco Teopini. En dat is dan nog maar het topje van de ijsberg. Bachs muziek is zo onvoorstelbaar rijk, universeel en veelzijdig dat er vrijwel geen instrument te bedenken valt of die muziek vaart er gewoon wel bij. Zo hoorde ik enige tijd terug in Dordrecht zelfs een heuse Toccata op een groot aantal speciaal voor dit doel met water gevulde glazen. De hoeveelheid water in ieder glas bepaalde de toonhoogte. Kortom, er is heel veel mogelijk, al zal het duidelijk zijn dat sommige escapades al snel afdalen naar een nogal hoog kitschgehalte.

De Chinese gitarist Bin Hu (1987, Tianjin) doet ieder vooroordeel - als dat er tenminste nog steeds is, want ook in China heeft men op dit gebied grote stappen gezet - over Chinese musici al na de eerste paar minuten van dit recital op slag vergeten. Want Bin Hu is een groot musicus. Wat daarbij eveneens een belangrijke rol moet hebben gespeeld zijn de gitaarlessen die hij als talentvolle elfjarige bij Zhiwei Li genoot, de grondlegger van de klassieke gitaarschool in China. Vervolgens studeerde hij aan het conservatorium in Beijing bij Jiajiong Li, eveneens een autoriteit op zijn vakgebied. Toen kwam de Europese en Amerikaanse pedagogische fleur op zijn pad: Heiki Mätlik in Tallinn en Tom Patterson in Arizona.

Het zijn drie parameters die in zijn spel de dienst uitmaken: technische perfectie, stilistische zuiverheid en intense muzikaliteit. Hij durft ook wel: in de Prélude BWV 1006 priemt hij een aantal hoge noten zodanig dat het warempel lijkt alsof violistische pizzicati even het voortouw hebben genomen. De producer, Gonzalo Noqué, slaagde erin om de gitaarklank (het instrument werd gebouwd door Andreas Kimse) natuurgetrouw vast te leggen. Echt, deze gitarist zit vóór u, alsof hij uitsluitend voor u reciteert. Dat geldt zowel in stereo als in surround. Dit is een aanwinst die echt grote klasse uitstraalt.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links