CD-recensie
© Aarnout Coster, maart 2012
 |
On the Road - Wim van Hasselt, trompet
Zbinden: Concertino voor trompet, snaardrum en piano op. 6
Luigini: Caprice voor kornet en piano
Beethoven: Aria ‘Komm, Hoffnung’ uit Fidelio
Bourgeois: Trio voor trompet, trombone en piano
Eben: Fantasia Vespertina voor trompet en piano
Grunelius: Scenette a due voor fluit en trompet
Wilson: Cartoon voor kornet en piano
Hendrickx: On the Road voor trompet en elektronica
Fondse: Splitting Wood for flügelhorn, trompet, cello, basklarinet en Fender Rhodes piano
Berio: Good Night voor trompet solo
Wim van Hasselt (trompet) met diverse instrumentalisten en klein ensemble
Channel Classics CCSA 31811 • 74' • (sacd)
De titel van deze cd is ontleend aan het beroemde boek van Jack Kerouac uit 1957 ‘On the road’.
De jonge trompettist Wim van Hasselt bracht - ‘on the road’ door 9 Europese landen - tien korte composities bijeen. Hij biedt daarmee een staalkaart van speelmogelijkheden- en stijlen op trompet, cornet en flügelhorn in de genres klassiek, salonmuziek, jazz en vooral modern klassiek. In vijf stukken speelt hij samen met zijn vaste muziekpartner, de Japanse pianiste Eriko Takezawa.
Van Hasselt opent het recital met een pittig jazzy Conertino (1946) van de Zwitsere componist Zbinden, een stuk waarmee Van Hasselt met de deur in huis valt.
Uit 1897 dateert het Caprice voor cornet en piano van Alexandre Luigini, een geestig fin-de-siècle walsje.
Als trompettist in het Koninklijk Concertgebouworkest is Van Hasselt natuurlijk vertrouwd met het klassieke repertoire en de daarbij behorende speelstijl. Bij ontstentenis van een origineel kort werk voor de trompet van de Weense klassieken, speelt hij een bewerking van een aria uit Beethovens opera ‘Fidelio’, begeleid door klein ensemble.
Het Trio van de Britse componist Derek Bourgeois (2009), speciaal voor het duo Van Hasselt en Jörgen van Rijen (solotrombonist van het KCO) geschreven, is een driedelig werk in neo-klassieke stijl. Muziek waarin de mogelijkheden van de beide koperinstrumenten volop benut worden. Ik beluister gaaf spel en: hoor ik af en toe een stukje Mahler-klank van het KCO?
De Bohemer Petr Eben schreef een vrije reli-fantasie op oude Gregoriaanse melodieën.
Bijzonder is het virtuoze, driedelige duo van Wilhelm von Grunelius voor fluit en gestopte trompet. Van Hasselt maakt hierbij gebruik van diverse dempers om verschillende geluidseffecten te bereiken en de klank af te stemmen op de fluit met de fluwelen toon van solofluitiste van het KCO, Emily Beynon.
De ‘Cartoon’ van de Schot Thomas Wilson (1969) is een speels, leuk stuk met een mijmerend middendeel uit de wereld van de brassband.
Het titelwerk van deze cd is een compositie van Wim Hendrickx, in 2011 speciaal geschreven voor dit cd-project. Van Hasselt speelt hierin een oriëntaalse melodie op gestopte trompet (wah-wah effect). De electronische begeleiding is een in samenstelling wisselende, doorlopende klankstroom. Er ontstaat een fascinerende, geheimzinnige sfeer.
Ook ‘SplittingWood’ van Martin Fondse is speciaal voor deze cd geschreven in 2011. Van Hasselt gaat in dit swingende, jazzy stuk met Fondse (op fender) en het ensemble ‘heerlijk uit zijn dak’ en bespeelt daarbij naast de trompet de flügelhorn of bugel. Heel plezierige muziek met een lichte toets.
Van Hasselt blaast de cd subtiel uit met een zeer kort werkje van Luciano Berio: ‘Good Night’, een bewerking van de ‘Last Post’.
De opname is prima en Hans Ferwerda schreef de toelichtingen, aangevuld met persoonlijke aantekeningen van de trompetsolist.