Audiotechniek Akoestiek in de luisterruimte (3) © Theo Wubbolts, september 2019
|
|||||||||||||||||||||||||
Akoestiek - korte reflecties, je zal ze hebben.Dit artikel is het derde deel in een serie van drie. In deel één hebben we de lage-tonen resonanties behandeld, in deel twee het verschijnsel galm. Zoals in de inleiding in deel één al gesteld: vrijwel alle akoestische aspecten in deze serie artikelen hebben te maken met de mate waarin en de manier waarop geluid door de wanden, de vloer, het plafond en objecten in de kamer wordt gereflecteerd. In dit derde deel behandelen we de korte reflecties. Voor alle duidelijkheid eerst het volgende. De informatie in dit artikel is gebaseerd op akoestische kennis en de ervaring die Frank Imholz tijdens het werk in zijn bedrijf Rivasono opdeed bij honderden bezoeken, metingen en gesprekken met de bewoners of gebruikers van allerlei kamers waarin gesproken en/of muziek afgespeeld of muziek gemaakt wordt en het leveren van advies en oplossingen daarbij. Akoestiek is geen exacte wetenschap; we horen allemaal anders en hebben verschillende wensen en verwachtingen. Ook de oplossingen kunnen soms verschillen. Zie dit artikel dus niet als wetenschappelijke verhandeling, maar vooral als praktische uitleg en het aanreiken van oplossingen die naar Frank's ervaring goed blijken te werken.
Korte reflecties, wat zijn dat? n dit gebied tot 40 ms vallen dus ook de zogenaamde eerste reflecties; de eerste reflectie van het geluid, komend van de geluidsbron (de speaker) dat van de wanden, vloer en plafond teruggekaatst wordt en de luisteraar bereikt. Omdat het door harde wanden en vloer/plafond gereflecteerde geluid bijna net zo sterk is als het directe geluid van de luidsprekers, bepaalt het voor een groot deel de weergavekwaliteit. Van belang voor stereoweergave zijn dus vooral de zogenaamde eerste reflecties, komend van de wanden, de vloer en het plafond. Belangrijk hierbij is te realiseren dat we het bij audio vaak hebben over het verschil tussen het direct ontvangen geluid - van de speakers tot de luisteraar - en het via bijvoorbeeld de zijwand gereflecteerde geluid. Als bijvoorbeeld de afstand van de luidspreker tot de luisteraar 4 meter is, heeft het directe geluid bijna 12 ms nodig om de luisteraar te bereiken. De eerste reflectie van de zijwand, waarbij in dit voorbeeld de afstand via de zijwand 6 meter is, arriveert na ruim 17 ms bij de luisteraar. Het verschil tussen het directe geluid en de eerste reflectie is dan 5 ms. Waarom zijn korte reflecties van belang? In (huis)kamers met normale afmetingen is de afstand van de luisteraar tot de wanden, de vloer en het plafond relatief gering en daardoor zijn de reflecties van het geluid relatief sterk. Tevens is de tijd die het geluid nodig heeft om via de dichtbij zijnde wanden terug te kaatsen relatief kort. De tijdsduur tussen het directe geluid en de eerste grotere reflectie is mede bepalend voor de nabijheid van het podium en de subjectieve grootte van de ruimte van zaal of studio van de opname. Kleuring door absorptie Selectieve absorptie; treedt bij vrijwel alle bouw- en interieurmaterialen op. In dit voorbeeld worden hoge tonen meer geabsorbeerd dan midden- en lage tonen. Kleuring door comb filtering Door het in fase en tegenfase zijn van geluid treedt dit 'comb filtering' effect in onze luisterruimtes altijd op, maar hoe kleiner de ruimte, hoe sterker en hoe vaker reflecties optreden en dus hoe sterker dit fenomeen opspeelt. (Het heet 'comb filtering' omdat verticale lijnen in de grafiek van de meting van de geluidssterkte eruit zien als tanden van een kam. Deze verticale lijnen geven overigens aan dat op die frequenties de geluidsterkte dus vrijwel nul is.) Grafiek van de geluidssterkte (verticaal) en de frequentie (horizontaal). De verticale lijnen laten het effect van comb filtering zien. Hier is de geluidssterkte bijna nul. Is het gereflecteerde geluid te sterk of gekleurd, omdat de wand of de vloer een bepaald frequentiegebied sterker terugkaatst dan een ander frequentiegebied, wordt de diepte en breedte van het stereobeeld aangetast. Tevens wordt de precieze plaatsing van de instrumenten minder. Gereflecteerd geluid dat tussen ca. 4 en 40 ms na het direct ontvangen geluid ons oor bereikt, wordt niet als apart geluid ervaren, mits niet te sterk en niet gekleurd. In het laatste geval lijdt de precisie van de stereoweergave er niet onder en draagt het juist bij tot een algemene indruk van podiumbreedte en 'body' van de weergave. Na 80 ms wordt gereflecteerd geluid ervaren als ruimtelijke bijdrage door de kamer (dus niet de ruimtelijkheid die in de opname zit). Hoe kleiner de kamer, hoe meer invloed van eerste reflecties Wat is de beste aanpak?
Hoe langer het duurt voor de eerste reflectie de luisteraar bereikt, hoe groter de ruimtelijke indruk en hoe beter de stereo-afbeelding tot zijn recht komt. Het streven is om deze tijdsduur (de ITDG - Initial Time Delay Gap - het verschil in tijd tussen het directe en gereflecteerde geluid) in een kamer van normale afmetingen tussen 5 en 15 ms te krijgen. Als de ITDG erg kort is, minder dan 2 ms, ontstaat er onnodig weinig goede ruimtelijke beleving. De opname en de apparatuur geven deze ruimtelijkheid wel weer, maar de kamer voegt er bij de weergave ongewenste tijdselementen aan toe. Hoe korter de ITDG hoe schadelijker. Enkele voorbeelden uit Frank's praktijk, die als eerste zouden moeten worden aangepakt:
Voor- en achterwand Meestal lopen de voorwand en achterwand parallel. Hierdoor ontstaat een sterke reflectie tussen deze twee wanden en het geluid wordt hiertussen heen en weer gekaatst. Vaak volstaat het om één van deze twee wanden aan te pakken. Als er bijvoorbeeld geluisterd wordt op een bank die tegen de achterwand staat, is de meeste winst te behalen met het plaatsen van een absorberend paneel boven de bank.
Omdat we met de oren meestal richting de luidsprekers luisteren, zijn we het meest gevoelig voor geluid uit die richting. Echter in een niet al te grote kamer, zal de eerste reflectie van de achterwand ons als vrij snel na het directe geluid bereiken. Het verminderen van deze reflectie geeft vaak een goede verbetering. Daarbij komt dat geluid, gereflecteerd via de achterwand en daarna via de voorwand 'vermengd' wordt met 'nieuw' geluid van de speakers. Dit geeft allerlei filterings- en plaatsingsproblemen. Ook hier geldt weer: hoe groter de afstand tussen voor- en achterwand en hoe groter de afstand tussen luisterpositie en achterwand, hoe minder van deze problemen. De vraag is nu hoe ver je wilt gaan. In de meeste gevallen is er veel te verbeteren door het plaatsen van goede absorberende panelen op de voor- of achterwand. In een speciale luisterruimte kan zowel een precieze als ruimtelijke weergave worden bereikt door de voorwand absorberend te maken en de achterwand te voorzien van diffusie. In het laatste geval zal de ruimte ook beduidend groter klinken dan hij in werkelijkheid is. Ideaal dus voor een kleine luister- of home cinema ruimte. Zijwanden De plekken op de wanden waar dit gedaan moet worden kunnen eenvoudig worden gevonden via de spiegelmethode. Als iemand langs de rechter zijwand gaat met een spiegel, zal op een gegeven moment in de spiegel de (tweeter) van de rechter speaker vanuit de luisterpositie zichtbaar zijn. Dat is het reflectiepunt van de rechter speaker op de rechter zijwand. Gaat men verder met de spiegel zal tevens de linker speaker in de spiegel zichtbaar worden. Dat is het reflectiepunt van de linker speaker op de rechter zijwand. Al het bovenstaande geldt omgekeerd ook voor de linker zijwand. In een symmetrische opstelling hebben we dus met 4 punten van reflectie op de zijwanden rekening te houden. Deze punten behandelen met minimaal 60 cm brede elementen. Met deze 4 reflectiepunten hebben we een interessante mogelijkheid om invloed te hebben op de podiumbreedte en -diepte. Heeft u last van een breed, maar ondiep podium, dan is het zaak om de alle 4 de reflectiepunten aan te pakken met goede absorberende panelen. Hierdoor neemt overspraak tussen het linker- en rechter kanaal af en precisie en podiumdiepte toe. Kunt u daarentegen wel wat extra podiumbreedte gebruiken en lijkt het alsof u niet op de eerste rij, maar achteraan in de zaal zit, met een podium verder weg, dan helpt het om de reflectiepunten van de dichtstbijzijnde speakers te behandelen met diffusie en de andere 2 reflectiepunten te voorzien van absorptie. Dit zijn zeer bruikbare aanpassingen, maar zijn wat effect betreft wel afhankelijk van de grootte van de ruimte (eigenlijk de afstand van de luisterpositie tot de zijwanden) en het afstraalgedrag van de luidsprekers. Bijvoorbeeld bij een dipool luidspreker zijn zijwand-reflecties minder van invloed, maar is het zaak om op het naar achteren uitgestraalde geluid te letten. Plafond
Vloer Trek een denkbeeldige lijn van de luisterpositie naar de speaker en zorg ervoor dat er zich op de lijn in ieder geval geen harde, reflecterende oppervlakken bevinden. Absorptie of diffusie? Erg belangrijk is dat het wel goed ontworpen akoestische panelen zijn. Ze dienen gelijkmatig het geluid van alle frequenties vanaf 250Hz te absorberen. Te dunne materialen, zoals gordijnen, werken niet onder 1.000Hz, waardoor er juist een onbalans wordt gecreëerd en er een te dikke midden- en laagweergave kan ontstaan. Schuimmateriaal of isolatiemateriaal van de bouwmarkt is, zoals de naam al aangeeft, bedoeld voor geluidsisolatie of warmte-isolatie in de wanden. Deze materialen zijn niet ontwikkeld voor ruimte-akoestiek en hebben onregelmatige geluidsabsorptie eigenschappen. Hierdoor zal geluid met de ene frequentie langer in de ruimte verblijven dan geluid met een andere frequentie, met alle problemen voor audioweergave van dien. Het verstrooien in plaats van het absorberen heeft bepaalde voordelen. De geluidsenergie wordt niet geabsorbeerd, maar blijft behouden en wordt door de diffuser verstrooid in de ruimte. Hierdoor worden vele reflecties naar alle richtingen opgewekt, wat een aangenaam geluid veroorzaakt en waarbij de ruimte groter klinkt dan hij is. Als de kamer er zich toe leent, is diffusie op de achterwand en het plafond aan te raden, eventueel ook op de punten van eerste reflectie op de zijwanden. Ook hier geldt: let op goede producten. Echte diffusers zijn niet van schuimstof, maar van hard materiaal en hebben voldoende diepte om ook geluid van lagere frequenties gelijkmatig te verstrooien. Diffusie is ook deels op te wekken door het afwisselen van absorberende en reflecterende oppervlakken. Hierdoor wordt het wavefront gebroken. Dit adviseert Frank vaak in luisterruimtes. Als je daar een aantal absorberende panelen met 30 cm breedte en bijvoorbeeld 180 cm hoogte en deze op een afstand van 30 cm van elkaar ophangt, werkt dit erg goed. Op de tegenoverliggende wand hetzelfde, waarbij de panelen versprongen zijn, zodat er geen paneel recht tegenover het andere hangt.
Ten slotte Extra tips en informatie en de andere artikelen uit deze serie vindt u hier en hier. Slot (ga terug naar deel 1 / deel 2) index |
|||||||||||||||||||||||||